پیش بینی اضطراب اجتماعی بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه و ناگویی هیجانی

هدف مطالعه حاضر پیش بینی اضطراب اجتماعی بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه و ناگویی هیجانی بود. روشپژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان سقز درسال تحصیلی 97 - 1396 تشکیل می دادند. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای جند مرحله ای 291 نفر به عنواننمونه انتخاب شدند. برای حمع آوری داده ها از ابزارهای فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره یانگ (YSQ-SF)، مقیاسالکسی تیمیای تورنتو و پرسشنامه مقیاس اضطراب اجتماعی برای نوجوانان (SASA) استفاده شد. برای تحلیل داده هااز همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که بین طرحواره های ناسازگار اولیه وناگویی هیجانی با اضطراب اجتماعی نوجوانان رابطه ی مثبتی وجود دارد و طرحواره های ناسازگار اولیه و ناگوییهیجانی می توانند اضطراب اجتماعی را پیش بینی کنند. پیشنهاد می شود که به نقش طرحواره های ناسازگار اولیه وهمچنین ناگویی هیجانی در اضطراب اجتماعی توجه بیشتری بشود و در درمان اضطراب اجتماعی به این دو متغیرپرداخته شود.

Keywords:

اضطراب اجتماعی , طرحواره , طرحواره های ناسازگار اولیه , ناگویی هیجانی