بررسی اثربخشی روش های تدریس مبتنی بر خلاقیت بر خلاقیت شناختی

پژوهش حاضر با هدف کلی بررسی اثربخشی روش های مبتنی بر خلاقیت بر خلاقیت شناختی نوجوانان در جامعه آماریکلیه دانش آموزان پسر متوسطه اول شهر بابلسر در سال تحصیلی 96 – 97 بوده ، نمونه مورد نظر به شیوه نمونه گیریخوشه ای تک مرحله ای و سپس کلاس های پایه هفتم مدارس منتخب که واجد معلمان مشترک در دروس نگارش و تفکرو سبک زندگی بودند به شیوه گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (هر گروه 30 نفر، جمعا 60 نفر)انتخاب شدند ، اطلاعات لازم از طریق اجرای پرسشنامه خلاقیت عابدی (1363) درس تفکر و سبک زندگی و نگارشگردآوری شده ، روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون ، پس آزمون و گروه کنترل بوده ، گروه آزمایش در معرضتدریس با روش های مبتنی بر خلاقیت به مدت دو ماه قرار گرفته ، داده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس با مفروضههای مربوط به آن برسی شده ، یافته کلی نشان داد که کاربرد روش های تدریس مبتنی بر خلاقیت بر خلاقیت شناختی بامقدار آماره F = 112/794 و P < 0/000 اثرداشته که موید اثربخشی روش های تدریس خلاقیت بر خلاقیت شناختی می باشند.

Keywords:

خلاقیت شناختی , وش های مبتنی بر خلاقیت , روش بارش مغزی , روش بدیعه پردازی