تاثیر اجرای برنامه نظام ارجاع الکترونیک بر روی هزینه های ویزیت پزشکان متخصص بیماران روستایی تحت پوشش بیمه سلامت استان گلستان
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 519
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCHIR01_036
تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1399
Abstract:
مقدمه: سطح بندی نظام مراقبت سلامت به منظور کاهش هزینه، ایجاد عدالت و امکان دسترسیآحاد مردم به خدمات مورد نیاز انجام میگیرد .نظام ارجاع به عنوان پل ارتباطی ، ارائه دهندگان ودریافت کنندگان خدمات را از پایین ترین سطح به سطوح بالاتر و بالعکس هدایت می نماید. اینمطالعه به منظور بررسی تاثیر اجرای برنامه نظام ارجاع الکترونیک بر روی مراجعات و هزینه ویزیتسطح 2 بیمه شدگان صندوق روستایی انجام گرفت.روش بررسی: این پژوهش کاربردی است که بر اساس اطلاعات شش ماهه اول سال 96 و 97بصورت مقطعی انجام شد. محیط پژوهش مورد بررسی کلیه کلینیک های تخصصی بیمارستانها ومطب پزشکان متخصص و فوقتخصص استان گلستان و نمونه گیری از نوع سرشماری و شاملتمامی بیماران بیمه روستایی بود . برای جمع آوری داده ها از سامانه های اطلاعاتی و اسناد موجوداداره کل بیمه سلامت استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS 19 و آزمون تیتک نمونه ای و آزمون t مستقل استفاده شد.یافته ها: بار مراجعات بیمهشدگان صندوق روستایی جهت خدمت ویزیت پزشکان متخصص دربخش دولتی 34 درصد و در بخش خصوصی 93 درصد کاهش یافته است ( 01 / p=0 ). به علتکاهش بار مراجعات ویزیت سرپائی پزشکان متخصص در بخش دولتی و خصوصی، هزینه ویزیتسرپائی بیمه شدگان روستایی بیمه سلامت در بخش دولتی 31 درصد و در بخش خصوصی 91درصد کاهش یافته است. (p=0/01). نتیجه گیری: پیاده سازی نظام ارجاع الکترونیک در استان گلستان باعث کاهش بار مراجعات ویزیتپزشکان متخصص در سطح 2 و کاهش هزینه های آن در بخش دولتی و خصوصی گردیده است.عوامل متعددی بر کیفیت نظام ارجاع به ویژه ارجاع سطح دوم تاثیر میگذارد که به صورت متقابلعلت و معلول یکدیگرند، از این رو هر گونه تلاش به منظور بهبود کیفیت نظام ارجاع در این سطح ،نیازمند اقدامات سیستماتیک و هماهنگ با شناخت عمیق موانع و چالش ها، می باشد تا از تقاضایالقایی جلوگیری شود.
Keywords:
Authors
عباس بدخشان
مرکز تحقیقات مدیریت سلامت و توسعه اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
عبدالرضا فاضل
مرکز تحقیقات مدیریت سلامت و توسعه اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
انیس عباسی
مرکز تحقیقات مدیریت سلامت و توسعه اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
محمدجواد کبیر
مرکز تحقیقات مدیریت سلامت و توسعه اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
فاطمه کاویان تلوری
مرکز تحقیقات مدیریت سلامت و توسعه اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
فاطمه کوچکی
مرکز تحقیقات مدیریت سلامت و توسعه اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران