تاثیر اجرای برنامه نظام ارجاع الکترونیک بر روی هزینه های دارویی بیماران روستایی سرپایی تحت پوشش بیمه سلامت استان گلستان

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 579

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCHIR01_037

تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1399

Abstract:

مقدمه: یکی از اهداف مهم توسعه در کشور ما تامین دسترسی عادلانه ی آحاد جامعه به خدمات سلامتدر قالب سطح بندی خدمات و در قالب سطوح ارجاع است. تنها با استقرار نظام ارجاع می توان به سطحبندی جامع و مناسبی از خدمات سلامت براساس شاخص های ملی و استانی رسید. این مقاله به منظوربررسی تاثیر اجرای برنامه نظام ارجاع الکترونیک بر روی مراجعات و هزینه دارویی بیماران سرپایی بیمهشدگان صندوق روستایی انجام گرفت.روش بررسی: این پژوهش کاربردی است که بر اساس اطلاعات شش ماهه اول سال 96 و 97 بصورتمقطعی انجام شد. محیط پژوهش شامل کلیه بیمارستان ها و داروخانه های دولتی و خصوصی استانگلستان بود و نمونه گیری از نوع سرشماری و شامل تمامی بیماران بیمه روستایی بود. برای جمع آوریداده ها از سامانه های اطلاعاتی و اسناد موجود اداره کل بیمه سلامت استفاده شد. برای تجزیه و تحلیلداده ها از نرم افزار SPSS 19 و برای آزمون فرضیه از آزمون تی تک نمونه ای و آزمون t مستقل استفاده شد.یافته ها: هزینه دارویی در بخش دولتی در سال 97 نسبت به 96 کاهش داشته است. در صندوق هایروستائی و بیمه همگانی و ایرانیان در بخش خصوصی کاهش هزینه داروئی در 6 ماهه اول سال 97نسبت به 96 مشاهده گردید، اما در صندوق کارکنان دولت 2/ 13 درصد و صندوق سایر اقشار 6/ 4 درصدافزایش هزینه وجود داشت. همچنین آزمون فرضیه ثابت کرد ک ه بین نظام ارجاع الکترونیک و بارمراجعات پاراکلینیک بیمه شدگان بیمه سلامت رابطه معنی داری وجود دارد.نتیجه گیری: پیاده سازی نظام ارجاع الکترونیک در استان گلستان باعث کاهش بار مراجعات دارویی درحوزه سرپایی و کاهش هزینه های آن در بخش دولتی و خصوصی گردیده است . بنابراین در برنامه پزشک خانواده و نظام ارجاع الکترونیک، دستیابی به هدف کاهش هزینه های سلامت نتیجه ای از نقش مهم پزشک خانواده در بهبود کارکردهای سط حبندی خدمات باشد.

Authors

عبدالرضا فاضل

مرکز تحقیقات مدیریت سلامت و توسعه اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران

محمدرضا هنرور

مرکز تحقیقات مدیریت سلامت و توسعه اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران

محمدجواد کبیر

مرکز تحقیقات مدیریت سلامت و توسعه اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران

فاطمه کاویان تلوری

مرکز تحقیقات مدیریت سلامت و توسعه اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران

انیس عباسی

مرکز تحقیقات مدیریت سلامت و توسعه اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران

فاطمه کوچکی

مرکز تحقیقات مدیریت سلامت و توسعه اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران