بررسی اثرات اقتصادی یارانه های پرداختی به بخش حمل و نقل کشور

با عنایت به سیاست های کلی نظام و سیاستهای ابلاغ شده در اصل 44 بایستی دولت نقش خود را در اقتصاد به حداقل برساند لذا بایستی سیاست های حمایتی خود را به منظور ایجاد انظباط در درآمد و مخارج خود کاهش دهد. در این راستا مساله ای که مطرح می شود این است که آیا سیاست های حمایتی دولت بویژه اعطای یارانه دارای اثراتی در بخش های اقتصادی بویژه بخش حمل و نقل بوده است. درجه وابستگی بخش حمل و نقل به این سیاست ها تا چه حدی می باشد. با توجه به این مساله مشخص می شود که بررسی اثرات رفاهی سیاستهای حمایتی در این بخش در قالب یک الگوی بین بخشی و ارزیابی این سیاستها ضروری است. به خصوص اینکه، با توجه محدود بودن منابع در دسترس سیاستگذران و مدیران جامعه، آنها تلاش می‌کنند تا از منابع در اختیار خود به صورت کارآمد استفاده کنند. بررسی یارانه های انرژی در بخش حمل و نقل نشانگر این مطلب است که یارانه های انرژی بخش حمل و نقل سهم عمده ای از یارانه های انرژی اختصاص یافته به بخش های اقتصادی را به خود اختصاص داده اند. در این میان یارانه های اختصاص یافته به حامل های بنزین و نفت و گاز بیشترین سهم را در میان سایر حامل ها در بخش حمل‌ونقل داشته اند، هر چند در اواخر دوره به توسعه گاز طبیعی توجه ویژه ای گردیده است. همچنین مطالعه بالا نشان می دهد یارانه های پرداختی به حامل های انرژی از سال 1383 جهش محسوسی داشته است که باعث افزایش سهم بخش حمل و نقل از یارانه های انرژی گردیده است، به طوریکه این سهم در سال 1385 به 7/42 درصد از کل یارانه های انرژی ارتقاء یافته است.

Keywords:

اثرات اقتصادی , تورم , یارانه , حمل و نقل