بررسی اجرای روش های خاک ورزی حفاظتی درکشت چغندرقند – گندم

در حال حاضر روش های شخم رایج در کشت چغندرقند از نظر سرعت کار و مصرف انرژی پر هزینه می باشند. هزینه های عملیات در کنار آسیب های زیست محیطی باعث شد تا کشاورزان و محققین به دنبال روش های خاکورزی جایگزین باشند. این آزمایش در ایستگاه تحقیقاتی مهندس مطهری موسسه تحقیقات چغندرقند کرج با بافت خاک نسبتا سنگین (رسی) اجرا شد. این پروژه در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی (5 تیمار و 4 تکرار) اجرا شد و روش های خاک ورزی حفاظتی و مرسوم در دو تاریخ مختلف پیش از موعد و مرسوم کشت چغندر و گندم با هم مقایسه شدند. نتایج تحقیق نشان داد که در اکثر شاخص ها تیمار دوبار دیسک دارای بهترین عملکرد بود. نتایج مقایسه میانگین تراکم بوته نشان داد که تیمار دو بار دیسک دارای بیشترین تراکم بوته می باشد. افزایش عملکرد ریشه در تیمار دو بار دیسک نسبت به سایر تیمارها در سال های اول و دوم به دنبال داشتن بیشترین تراکم بوته و بوته سبز و تعداد و ابعاد ریشه در این تیمار نسبت به سایر تیمارها می باشد به شکلی که به تبع همین شاخص ها تیمارکم خاکورزی نیز دارای کمترین عملکرد تولید ریشه چغندرقند بود. در زمینه عملکرد گندم در کشت تناوبی چغندر-گندم نیز نتایج آزمایش نشان داد که نوع خاکورزی و زمان کشت در تیمارهای مختلف معنی دار نبود، هرچند تیمارهای کم خاکورزی مرسوم و کم خاکورزی پیش از موعد دارای بیشترین عملکرد در تولید گندم بودند. در شاخص درصد قند، تولید شکر و شکر سفید از چغندرقند تیمار دوبار دیسک در هر دو محصول و در هر دو سال عملیات دارای بیشترین عملکرد و تیمار بی خاکورزی پیش از موعد دارای کمترین عملکرد بودند. کلمات کلیدی: خاکورزی، چغندر قند، کم خاکورزی، بی خاکورزی، دوبار دیسک