تهیه مدل نیاز آبی و تدوین دستورالعمل فنی آبیاری باغات پسته در شرایط شور استان یزد

این پژوهش با هدف ارزیابی و بررسی کارآیی الگوریتم توازن انرژی SEBAL در تخمین تبخیر و تعرق واقعی درختان پسته و اصلاح آن از طریق انتخاب و بکارگیری مناسب ترین روش تعیین دمای سطح زمین (LST) در استان یزد طی سال های 1394 و 1395 انجام شده است. در هر باغ رطوبت خاک به کمک نمونه برداری دستی و دستگاه TDR، شوری خاک از طریق نمونه برداری دستی و دستگاه EM38، دبی جریان توسط فلوم WSC و شوری زه آب خروجی از ناحیه ریشه با نصب دستگاه WFD در عمق 120 سانتیمتری خاک اندازه گیری شد. علاوه بر این، یک سری زمانی تصویر ماهواره ای لندست 8 (مشتمل بر 54 تصویر) تهیه شده و پس از انتخاب مناسب ترین شاخص پوشش گیاهی برای تخمین ضریب گسیل مندی، اقدام به انتخاب مناسب ترین روش برای تعیین دمای سطح زمین (LST) و سپس، استفاده از روش منتخب تعیین LST در بدنه الگوریتم SEBAL و اصلاح قسمتی از آن شد. سپس نقشه های روزانه و فصلی تبخیر و تعرق پسته توسط الگوریتم SEBAL اصلاحی تهیه گردیدند و ارزیابی آن ها به کمک داده برداری های زمینی صورت پذیرفت. نتایج حاصله نشان داد که روش پنجره مجزا (SW) از دقت بالاتری نسبت به سایر روش های تعیین LST برخوردار بوده و می تواند برای تعیین دمای سطح زمین و اصلاح الگوریتم SEBAL در منطقه مورد پژوهش استفاده شود. جایگزینی روش SW برای محاسبه LST در الگوریتم SEBAL سبب شد تا ضریب تبیین (R2) بین مقادیر مشاهداتی ETa و تخمینی توسط SEBAL از 83/0 به 87/0 ارتقا یابد. همچنین بعد از اصلاح SEBAL، نمایه های خطا (MBE، MAE، RMSE) از مقادیر 44/0، 55/0 و 72/0 به مقادیر 04/0-، 34/0 و 50/0 بهبود یافتند. علاوه بر این، مشخص گردید که خطای الگوریتم SEBAL اصلاحی در تخمین تبخیر و تعرق روزانه پسته در حدود 5/0 میلیمتر در روز است. این خطا که عمدتا بصورت کم برآورد است، در مقادیر بالای تبخیر و تعرق روزانه (بیشتر از 4 میلیمتر در روز) مشهودتر بود. ضمنا مشخص شد که الگوریتم SEBAL اصلاحی بطور میانگین نسبت به روش اندازه گیری اجزای بیلان آبی در طول فصل رشد پسته، در حدود 44 میلیمتر کم برآورد دارد که معادل با خطای 6 درصد است.