اثر روش های مختلف خاکورزی بر میزان سبز شدن و عملکرد کمی و کیفی چغندرقند در کشت زود هنگام

این تحقیق با هدف بررسی اثر روش های مختلف خاکورزی با هدف کشت زود هنگام در دو شرایط مختلف آب و هوایی در ایستگاه مهندس مطهری کرج طی سه سال زراعی (91-92، 92-93 و 93-94) و ایستگاه میاندوآب آذربایجان غربی طی دو سال زراعی(91-92 و 92-93) اجرا شد. در این آزمایش با استفاده از نه تیمار روشهای مختلف آماده سازی خاک شامل دو روش برای آماده سازی کامل بستر کاشت در پاییز، سه روش کشت انتظاری، دو روش آماده سازی بستر کاشت در دو مرحله، یک روش حداقل شخم و یک روش آماده سازی بستر کاشت در بهار در قالب طرح بلوک کامل تصادفی اجرا گردید. از آنجا که خصوصیات فیزیکی خاک نیز در روش آماده سازی خاک موثر است لذا بافت خاک و میزان ماده آلی نیز در هر خاک قبل از اجرای آزمایش تعیین گردید. نتایج نشان داد با توجه به تغییرات آب و هوایی کشت انتظاری در شرایط کرج و میاندوآب با ریسک بالایی برخوردار است. در شرایط کرج در بین تیمارهای مورد بررسی در مجموع یکی از تیمارهای روش آماده سازی بستر کاشت در دو مرحله شامل شخم عمیق با گاوآهن برگردان دار در پاییزه+ خاک ورزی مرکب در بهار به دلیل داشتن خصوصیات کمی و کیفی مطلوب ریشه و همچنین پایداری آن طی سه سال آزمایش بعنوان تیمار برتر معرفی شد. . اگر چه که در این تیمار به دلیل عدم استفاده از لولر، بستر کاشت خصوصا از نظر آبیاری نباید ایجاد محدودیت نماید. در شرایطی که مجبور به تسطیح زمین باشیم می توان از تیمار دیگر این روش شامل شخم عمیق با گاوآهن برگردان دار، دیسک، لولر و گاوآهن پنجه غازی در پاییز+ دیسک در بهار استفاده کرد. در شرایط میاندوآب در بین تیمارهای مورد بررسی با در نظر گرفتن کلیه جوانب یکی از تیمارهای روش آماده سازی بستر کاشت در پاییز شامل شخم عمیق با گاوآهن برگرداندار، دیسک، لولر و دیسک در پاییز بعنوان تیمار برتر معرفی شد. با این روش علاوه بر امکان آماده سازی مطلوب امکان کاشت زود هنگام با توجه به شرایط آب و هوایی منطقه فراهم می باشد.کلمات کلیدی: چغندرقند، کشت انتظاری، آماده سازی بستر کاشت، شخم حداقل