بررسی اثر کاربرد آب زهکش ها و پساب های کشاورزی بر خصوصیات خاک و عملکرد گندم رقم چمران در منطقه اهواز

به منظور بررسی امکان استفاده ار آب زهکش ها در تولید گندم این آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی شامل هفت تیمار در سه تکرار به مدت دو و نیم سال(1390 تا 1393) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اهواز با تیمارهای آبیاری با آب معمولی(آب رودخانه کارون در مقطع اهواز به عنوان شاهد)، استفاده دایم از آب زهکش با شوری 4 و 8 دسیزیمنس برمتر، استفاده متناوب از آب زهکش با شوری 4 و 8 دسیزیمنس برمتر وآب معمولی، اختلاط 50 درصد آب معمولی و50 درصد آب زهکش با شوری 8 دسیزیمنس برمتر در هر آبیاری، اختلاط 25 درصد آب معمولی و 75 درصد آب زهکش با شوری 8 دسیزیمنس بر متر در هر آبیاری اجرا شد. شاخص های مورد نیاز شیمیایی خاک و عملکرد دانه اندازهگیری شد. نتایج با استفاده از روش دانکن مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. بر این اساس، عملکرد دانه و غلظت سدیم و کلر خاک از نظر آماری تفاوت معنی داری را در سطح پنج درصد داشت. مقایسه میانگین نتایج نشان داد تیمار آبیاری با آب معمولی بیشترین عملکرد به میزان 3650 کیلوگرم در هکتار را نشان داد. تیمارهای استفاده متناوب با شوری های 4 و 8 با کاهش عملکرد 38 و 35 درصد نسبت به شاهد کمترین عملکرد را داشته اند. اگرچه کاربرد خالص زه آب با شوری 4 و 8 دسی زیمنس برمتر و اختلاط زه آب با هدایت الکتریکی 8 دسی زیمنس برمتر و آب معمولی بیشترین عملکرد را داشته اند و می توان در صورت عدم وجود منابع آب با کیفیت معمول از این منابع با روش های گفته شده در تولید گندم استفاده نمود، اما با توجه به امکان تجمع برخی عناصر بخصوص سدیم وکلر، پایش خصوصیات شیمیایی خاک نیز ضروری است. واژههای کلیدی: زهآب، استفاده مجدد از آب، گندم، اهواز.