بررسی فاکتورهای ایمنی (THS,TPP,PO,SOD,POD) میگوهای تغذیه شده باجلبک گراسیلار یاکورتیکاتا درمقایسه با میگوهای تغذیه شده بدون جلبک و مواجهه شده با ویروس لکه سفید

بیماری لکه سفید یکی از مهلک ترین بیماری های ویروسی میگو است که موجب تلفات سنگینی در کلیه میگوهای خانواده پناییده می شود. اکثر بی مهرگان فاقد سیستم ایمنی اکتسابی می باشند و دفاع آن ها ناشی از سیستم ایمنی ذاتی است که به صورت سلولار و همورال می باشد ولی وجود یک سیستم شبه ایمنی علیه ویروس لکه سفید در میگو تشخیص داده شده است. دراین تحقیق کنترل و پیشگیری از بیماری لکه سفید میگو با استفاده از جلبک گراسیلار یاکورتیکاتا (Gracilaria corticata)،بررسی و مورد مطالعه قرارگرفت.تعداد 300 قطعه میگوی پیش مولد وانامی در 4 تیمار با عصاره جلبک و بدون عصاره به مدت 14 روز تغذیه شدند و درپایان روز چهاردهم نیمی از میگوها با ویروس لکه سفید مواجهه داده شدند. پس از روز چهاردهم طی روزهای 0، 3، 9، 18 و 25 از همولنف میگوهای زنده مانده نمونه گیری و میزان بازماندگی و فاکتورهای ایمنی میگوها بررسی گردید.بر اساس نتایج میگوهای تغذیه شده با عصاره جلبک در مواجهه با ویروس لکه سفید در مقایسه با میگوهای تغذیه شده با غذای تجاری بدون عصاره در مواجهه با ویروس به طور معنی داری (0/05