تعیین شرایط مناسب برای خشک کردن (کیورینگ) مصنوعی سیر Allium sativum L.))

به منظور مقایسه التیام دهی مصنوعی سیر، به عنوان یکی از روش های خشک کردن پس از برداشت با روش خشک کردن مزرعه ای، سوخ های سیر 7 روز پس از قطع آبیاری برداشت و از نظر قطر به سه اندازه، کمتر از 5/3، بین 5/3 تا 5/5 و بیشتر از 5/5 سانتی متر درجه بندی شدند و برای خشک کردن با و بدون گرم کردن هوادهی شدند و ویژگی های کیفی آنها شامل پیرووات آنزیمی و غیرآنزیمی، سفتی بافت، رطوبت، افت وزنی و جوانه زنی آنها با خشک کردن مزرعه ای مقایسه شد. نتایج نشان داد که مدت زمان خشک کردن برای سوخ هایی با وزن و قطر بیش تر از 5/5 سانتی متر، طولانی تر از سوخ های با قطر کمتر بود.مدت زمان خشک کردن مزرعه ای بیشتر از خشک کردن مصنوعی سیر بود، به طوری که سوخ های خشک شده در مزرعه نیاز به 7 تا 10 روز زمان برای تکمیل التیام دهی داشتند. سرعت خشک کردن در روش التیام دهی با هوای گرم (96/1 تا 14/2 درصد در روز) بیشتر از التیام دهی بدون گرم کردن هوا (82/1 تا 97/1 درصد در روز) بود. پس از برداشت، درصد رطوبت قسمت های مختلف سوخ های باقطر بزرگ تر از 5/5 سانتی متر بیشتر از سوخ های با قطر کمتر بود ولی اختلاف بین ترکیب های عطر و طعم دهنده و سفتی بافت آنها معنی دار نبود. پس از خشک کردن، افت ترکیب های عطر و طعم دهنده در روش مصنوعی با هوای گرم بیش از روش مزرعه ای بود. شاخص روشنایی رنگ (L) نیز برای خشک کردن مصنوعی بیش از خشک کردن مزرعه ای بود. میانگین افت وزنی و جوانه زنی سوخ های با قطرهای مختلف پس از شش ماه نگهداری در انبار و در روش خشک کردن مزرعه ای به ترتیب با 5/30 و 3/51 درصد به صورت معنی داری بیش از روش مصنوعی به ترتیب با 9/12 و 9/16 درصد بود. تحلیل اقتصادی پروژه نشان داد که اعمال تیمار التیام دهی مصنوعی توجیه اقتصادی دارد و منافع التیام دهی مصنوعی بیش از هزینه های آن است.کلمات کلیدی: خشک کردن پس از برداشت، سیر، کیفیت، کیورینگ با هوای گرم، ماندگاری