بررسی اثرات قطع آبیاری در مراحل مختلف رشد بر عملکرد دانه و خصوصیات زراعی ارقام گلرنگ

در این آزمایش اثرات قطع آب آبیاری در مراحل شروع گلدهی و شروع پرشدن دانه چهاررقم گلرنگ صفه (انتخاب شده از توده محلی اصفهان)، فرامان، گلدشت و سینا در کشت تابستانه در سالهای 1393 و 1394 مورد بررسی قرار گرفت . آزمایش به صورت کرتهای یکبار خرد شده و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید به طوری که فاکتور اصلی سطوح مختلف آبیاری شامل شاهد ( آبیاری کافی در کل دوره رشد بر اساس دور آبیاری پس از 70 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس (A و دو تیمار قطع آبیاری در مراحل شروع گلدهی و شروع پرشدن دانه تا انتهای فصل رشد و ارقام مذکور به عنوان فاکتور فرعی آزمایش در نظر گرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد که اثر آبیاری بر عملکرد دانه ارقام گلرنگ معنی دار بود. قطع آبیاری باعث کاهش عملکرد دانه ارقام گردید. میانگین عملکرد ارقام در تیمارهای آبیاری شاهد ، قطع آبیاری در مرحله شروع گلدهی و قطع در شروع پرشدن دانه به ترتیب معادل 2404، 2088 و 1220کیلوگرم در هکتار بود. اثر رقم بر عملکرد ارقام نیز معنی دار بود و بیشترین عملکرد دانه را به ترتیب ارقام صفه، فرامان،گلدشت و سینا، به ترتیب معادل 2090، 1906، 1841 و 1781 کیلو گرم در هکتار تولید نمودند. همچنین اثر متقابل تیمار آبیاری و رقم نیز بر عملکرد دانه از نظر آماری معنی دار بود. روند تغییرات ارقام در تیمارهای آبیاری مشابه بود و با کاهش میزان آبیاری با کاهش عملکرد دانه مواجه شدند. بیشترین عملکرد دانه را رقم صفه در تیمار آبیاری نرمال و کمترین آن مربوط به رقم سینا در تیمار قطع آبیاری در شروع گلدهی بود.کلمات کلیدی: گلرنگ، آبیاری، عملکرد دانه