تاثیر یافته های تحقیقاتی بر افزایش عملکرد و بهبود کارآیی مصرف آب گندم در اراضی پایین دست حوزه کرخه

اجرای یافته های تحقیقاتی و کاربرد آنها در مزرعه شرط اولیه برای هر گونه بهبود کمی و کیفی محصولات زراعی است. هدف از اجرای این مطالعه، توسعه و تطبیق یافته های تحقیقاتی گندم در اراضی پایین دست حوزه کرخه بود. برای حصول به این امر سایت های هدف در دو قسمت از اراضی پایین دست حوزه کرخه؛ در شرایط وجود زهکشی (سایت 1) و عدم وجود زهکشی (سایت 2) در سال 93-1392 و 94-1393 انتخاب شدند. تیمارهای یافته های تحقیقاتی موجود جهت بهبود عملکرد گندم به عنوان تیمار«مدیریت تحقیقاتی» و «مدیریت کشاورز» به عنوان تیمار شاهد بود. نتایج نشان داد که کاربرد یافته های تحقیقاتی در تیمار «مدیریت تحقیقاتی» در مقایسه با «مدیریت کشاورز» به ترتیب باعث افزایش عملکرد دانه به میزان 14 و 44% در سایت 1 و 2 شد. این میزان افزایش در سال 94-1393 به ترتیب 44 و 55% بود. میزان عملکرد دانه در سایت 1، به ترتیب در تیمار «مدیریت تحقیقاتی» و «مدیریت کشاورز» 2/4 و 3/3 تن در هکتار بود. این میزان ها در سایت 2 به ترتیب 0/3 و 0/2 تن در هکتار بود. شوری خاک در تیمار «مدیریت تحقیقاتی» به ویژه در سال 93-1392 به میزان قابل توجهی کمتر از تیمار «مدیریت کشاورز» بود. بر اساس محاسبه انجام شده در فصل زراعی 93-1392، افزایش سود خالص در تیمار مدیریت تحقیقاتی به ترتیب 18 و 89% بیشتر از تیمار «مدیریت کشاورز» در سایت 1 و 2 بود. کاربرد بسته توصیه شده در تیمار «مدیریت تحقیقاتی» در سال 94-1393، باعث افزایش 53 و 68 درصدی سود خالص نسبت به مدیریت کشاورز به ترتیب در سایت 1 و 2 شد. به نظر می رسد کاربرد برخی یافته های تحقیقاتی در اراضی پایین دست حوزه کرخه می تواند به کنترل شوری خاک، بهبود عملکرد دانه گندم و سود خالص کشاورز گردد.