شناسایی و بررسی عوامل قارچی خشکیدگی، زوال و مرگ نهال های انبه

درخت انبه Mangifera indica L. در جنوب ایران، اهمیت اقتصادی ویژه ای دارد. در نهالستان های انبه، عوامل زنده و غیر زنده مختلف، موجب خشکیدگی، زوال و مرگ نهال ها می شوند. در این پروژه، بیش از 250 نمونه از اندام های آلوده رویان بذر، ریشه، طوقه و اندام های هوایی نهال های انبه، از نهالستان های استان هرمزگان، جمع آوری شد. عوامل قارچی بیمارگر شامل 9 گونه از 6 جنس خاکزاد و هوازاد از بافت های آلوده، جداسازی و پس از انجام آزمون های بیماری زایی، شناسایی شدند. نتایج نشان داد که فراوان ترین آلودگی در اندام های هوایی و محل پیوند در اثر قارچ های Alternaria alternata با فراوانی 42 نمونه آلوده و Alternaria desruens با 15 نمونه روی داده است. بیشترین آلودگی در رویان، گیاهچه ها، ریشه چه و ریشه ها، به وسیله گونه های Fusarium semitectum با 19 نمونه و Fusarium equiseti با 16 نمونه رخ داد. قارچ Lasiodiplodia theobromae با فراوانی 36 نمونه آلوده عامل ایجاد زخم، پوسیدگی و تراوش صمغ در بن ساقه و روی شاخه های جوان، سبب خشکیدگی و زوال نهال ها و درختان جوان انبه شد . همچنین قارچ sp. Ulecladium با فراوانی 12 نمونه عامل سوختگی برگ و لکه های نکروتیک حاشیه برگ ها، به عنوان عوامل خشکیدگی، زوال و مرگ نهال های انبه و قارچ Acremonium sp. با فراوانی 2 نمونه از شهرستان های رودان و میناب، به عنوان یکی از عوامل پژمردگی نهال های جوان معرفی می شوند. تعداد 82 نمونه از نهال های بیمار، فاقد عوامل زنده بیمارگر بودند. قارچ های Alternaria alternata، Fusarium equiseti، Acremonium sp. ،Fusarium semitectum و Alternaria desruens و sp. Ulecladium نخستین بار از نهال های انبه استان هرمزگان و ایران گزارش می شوند. واژه های کلیدی: انبه، بیماری، Lasiodiplodia theobromae، Alternaria spp. ، Fusarium spp.