اثر مقادیر مختلف آب آبیاری بر کمیت و کیفیت گوجه فرنگی در روش آبیاری قطره ای در استان فارس (دشت مرودشت)

گوجه فرنگی یکی از محصولات استان فارس با سطح زیرکشت حدود 22000 هکتار است. نیاز آبی نسبتا بالا ، کمبود آب در سال های اخیر و عدم مدیریت مطلوب مصرف آب در مزارع، از جمله دلایلی هستند که پایداری تولید محصول گوجه فرنگی را تهدید نموده است. استفاده بیش از حد آب، نه تنها هزینه های تولید را افزایش می دهد، بلکه ممکن است به دلیل شستشوی عناصر غذایی خاک، بر کمیت و کیفیت محصول تولیدی تاثیر منفی داشته باشد. در دشت مرودشت که از مناطق مهم کشت گوجه فرنگی در استان فارس می باشد، مزرعه ای که با سیستم آبیاری قطره ای نواری آبیاری شود انتخاب گردید. آزمایش به صورت طرح بلوک کامل تصادفی در پنج تیمار و سه تکرار و به مدت یک سال انجام شد. روش مرسوم مدیریت آبیاری مزرعه به عنوان شاهد و مقادیر 120، 100، 80، و 60 درصد نیاز آبی تخمینی گوجه فرنگی که از روش پنمن مانتیث به دست می آید به عنوان تیمارهای آزمایش در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد بهترین تیمار آزمایش از لحاظ خصوصیات کمی و کیفی عملکرد، بهره وری مصرف آب و مسایل اقتصادی، تیمار نیاز آبی 80 درصد می باشد. واژه های کلیدی: گوجه فرنگی، آبیاری، کیفیت میوه و تنش آبی