ارزیابی تاثیر توانمندیهای سازمانی و توسعه نوآوری بر تجاری-سازی دستاوردهای تحقیقاتی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران

در مطالعه حاضر، فرآیند تجاری سازی دستاوردهای تحقیقاتی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران از دو دیدگاه "توانمندی سازمانی" و "ورود به فاز توسعه نوآوری(پایلوت)" ارزیابی و ضمن بررسی دلایل موفقیت ها و ناکامی های آن، راهکارهایی برای گذر از موانع موجود ارایه گردید. این مطالعه به روش دلفی(اجماع نظر خبرگان) انجام شد. به این منظور یک پرسشنامه "پیش آزمون " برای توانمندی سازمانی و یک پرسشنامه اصلی شامل دو بخش مجزای "توانمندی سازمانی" و "توسعه نوآوری" طراحی گردید. نتایج پرسشنامه پیش آزمون حاکی از روایی و پایایی مناسب (ضریب آلفای کرونباخ برابر با ‮‭0/794‬) پرسشنامه توانمندی سازمانی بود. ارزیابی کمی فرآیند تجاری سازی بر اساس عامل توانمندی سازمانی و هریک از ‮‭10‬ مولفه آن در قالب یک مدل خطی ثابت منجر به بهترین برآورد نااریب خطی از تاثیر عامل توانمندی سازمانی و مولفه های آن گردید. علیرغم نقش قابل صتوجه عامل توانمندی سازمانی در تجاری سازی دستاوردها، تاثیر وضعیت فعلی این عامل در تجاری سازی دستاوردهای پژوهشی پژوهشکده با توجه به دامنه احتمالی آن (‮‭198‬- تا ‮‭198‬+)، کم و منفی (2-) ارزیابی گردید که با بهبود هریک از مولفه های موثر بر توانمندی سازمانی، امکان بهبود بالقوه تاثیرآن (حداکثر تا ‮‭198‬+) بر روند تجاری سازی دستاوردهای پژوهشکده وجود دارد. نتایج تحلیلی پرسشنامه توسعه نوآوری نیز نشان صداد که اکثریت پاسخ دهندگان ورود پژوهشکده به فاز توسعه نوآوری را با استفاده از ساختار، امکانات، تجهیزات و نیروی انسانی موجود به صلاح ندانستند و با برون سپاری و داشتن نقش نظارتی پژوهشکده در این خصوص موافق بودند. نتیجهگیری کلی این بود که توجه بیشتر به عامل توانمندی سازمانی و ورود به فاز پایلوت از مسیرهایی غیر از خود پژوهشکده تاثیر معنی داری بر روند و موفقیت تجاری سازی دستاوردهای پژوهشی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران خواهد داشت. واژگان کلیدی: تجاری سازی، توانمندی سازمانی، توسعه نوآوری، زیست فناوری، روش دلفی، پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران.