بررسی واکنش ژنوتیپهای بومی خربزه و طالبی به Monosporascus cannonballus عامل بیماری پوسیدگی ریشه و زوال بوته های خربزه در ایران
صاحب اثر: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
Language: Persian
استان موضوع گزارش: تهران
شهر موضوع گزارش: تهران
Document ID: R-1054126
Publish: 16 February 2019
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
View: 176
Pages: 21
Publish Year: 1394
نسخه کامل Research منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
Abstract:
چکیده پوسیدگی ریشه و زوال بوتهصهای خربزه و طالبی با عامل Monosporascus cannonballus، از بیماریصهای بسیار مهم این محصول بویژه در مناطق گرم و خشک در دنیا میصباشد. در حال حاضر اطلاعات چندانی در خصوص نحوه کنترل این بیماری در ایران در دست نیست. در این بررسی، ابتدا توان بیماریصزایی چند جدایهصی M. cannonballus روی ژنوتیپ خربزه با نام محلی زرد گرمسار انجام شد. ارزیابی جدایهصها با سنجش شاخصصهای درصد وقوع بیماری، شدت بیماری و وزن ریشه نشان داد که جدایه 583 بالاترین بیماریصزایی را نسبت به سایر جدایهصها دارد. این جدایه جهت ارزیابی مقاومت ژنوتیپصهای طالبی و خربزه در دو سری آزمایش مستقل مورد استفاده قرار گرفت. برای این منظور، 31 ژنوتیپ بومی خربزه و طالبی در ایران در شرایط گلخانه بوسیله قارچ عامل بیماری مایهصزنی شده و واکنش ژنوتیپصها از طریق تعیین درصد وقوع بیماری و درصد شدت بیماری تعیین گردید. وزن ریشه و وزن اندامصهای هوایی نیز تعیین شدند. میانگین درصد وقوع بیماری در ژنوتیپصهای قصری مشهدی، بیارجمند، مینو ،095 شاه آبادی و زیدری به ترتیب 50/،67 62/،84 66/،79/17 70 و 79/17 درصد بود. سایر ژنوتیپصهای مایهصزنی شده تا 100 درصد علایم بیماری را نشان دادند. میزان شدت بیماری در ژنوتیپصهای زیدری، قصری مشهدی، بیارجمند، مینو 095 و شاهص آبادی به ترتیب ،5 27/،5 27/،31/5 29 و 32 درصد محاسبه گردید. این میزان در ژنوتیپصهایی مانند تل شاهرودی و مشهدی رویا به ترتیب 76 و 65 درصد بود. میانگین وزن ریشه در ژنوتیپصهای با شدت بیماری پایین تر مانند بیارجمند، شاه آبادی، مینو ،095 قصری مشهدی و زیدری به ترتیب 41/،12 3/،05 3/،2/79 3 و 1/81 گرم و در ژنوتیپصهایی مانند تل شاهرودی و مشهدی رویا که بیماری با شدت بیشتری در آنصها تظاهر یافته بود به ترتیب 0/59 و 0/69 گرم اندازهصگیری شد. وزن اندامصهای هوایی تابعی از وزن ریشه بود و در ژنوتیپصهایی با وزن ریشه بالاتر، مقدار آن بیشتر بود. این بررسی نشان داد که وقوع و شدت بیماری در ژنوتیپصهای قصری مشهدی، زیدری، بیارجمند، مینو 095 و شاه آبادی، نسبت به سایر ژنوتیپصها کمتر و شاخصه-های رشدی در این ژنوتیپصها بهصطور معنیصداری نسبت به سایر ژنوتیپصهای مورد بررسی بیشتر بوده و این ژنوتیپصها میصتوانند درکنترل بیماری پوسیدگی ریشه و زوال بوته خربزه و طالبی در شرایط مزرعه مورد آزمایش قرار گیرند. کلمات کلیدی: ژنوتیپ، بیماری خاکزاد، کنترل، شدت بیماری، وقوع بیماری، طالبی، خربزه، حساسیت، مقاومت
Authors