تاثیرسطوح مختلف انرژی و منابع مختلف پروتیینی در شاخص های رشد، تغذیه، بازماندگی و ترکیب شیمیایی بدن میگوی پاسفید غربی ‭(Litopenaeus vannamei ) ‬نوجوان

به منظور دست یابی به جیره مناسب و ارزان برای میگوی پاسفید غربی که اخیرا به صنعت پرورش میگوی کشور معرفی شده است پروژه تحقیقاتی حاضر با همکاری اداره کل شیلات خوزستان طراحی و اجرا گردید. در این تحقیق با در نظر گرفتن 6 نسبت بین پودر سویا و پودر ماهی (پودر سویا نسبت به پودر ماهی: %‮‭80‬‭=P‬1=0%، P2=‮‭20‬%، P3=‮‭40‬%، P4=‮‭60‬%، P5، و %‮‭100‬‭=P‬6) و 3 سطح انرژی قابل هضم (‮‭262‬ ‭= E‬1، ‮‭312‬ ‭= E‬2 و ‮‭362‬ ‭= E‬3 کیلوکالری در صد گرم غذا)، ‮‭18‬ جیره آزمایشی طراحی و تهیه گردید. برای هر تیمار سه تکرار در نظر گرفته که جهت تعیین تکرارهای مربوط به هر تیمار از طرح کاملا تصادفی استفاده گردید. برای این منظور ‮‭54‬ تانک ‮‭300‬ لیتری مجهز به سیستم هوادهی و آب در جریان ‭ (flow through) ‬استفاده گردید که در هر یک ‮‭19‬ قطعه بچه میگوی پاسفید غربی با میانگین وزن بین ‮‭0/71‬ تا ‮‭0/81‬ گرم (میانگین ‮‭0/77 0/03‬ گرم) رهاسازی شده شده اند. پس از ‮‭56‬ روز دوره پرورش بهترین شاخص های رشد و تغذیه ای میگو در تیمار P6E1 (حاوی %‮‭100‬ پودر سویا و ‮‭262‬ کیل وکالری انرژی در صد گرم غذا) و پس از آن در تیمار P5E1 (حاوی %‮‭80‬ پودر سویا و ‮‭262‬ کیلوکالری انرژی در صد گرم غذا) مشاهده گردید. همچنین بیشترین میزان بازماندگی برای این گونه در تیمارهای P5E2 (حاوی %‮‭80‬ پودر سویا و ‮‭312‬ کیلوکالری انرژی در صد گرم غذا) و P3E3 (حاوی %‮‭40‬ پودر سویا و ‮‭312‬ کیلوکالری انرژی در صد گرم غذا) و نیز نسبت پروتیینی %‮‭100‬‭) P‬1 پودر ماهی) و سطح انرژی ‮‭362‬‭) E‬3 کیلوکالری انرژی در صد گرم غذا) بوده است. نتایج این تحقیق حاکی از امکان جایگزین کردن حداقل %‮‭80‬ و حد اکثر %‮‭100‬ از پودر ماهی با پودر سویا در جیره این گونه از میگو در شرایط اقلیمی جنوب کشور می باشد. واژه های کلیدی: وانمی، جوان، پودر سویا، پودر ماهی