مطالعه میزان شیوع ، باروری و قدرت حیاتی کیست هیداتیک در گاوهای کشتار شده درکشتارگاه شهرستان آمل

بارور بودن و زنده بودن پروتواسکولکسهای کیست های هیداتیک در اعضای آلوده بدن میزبان واسط از موارد بسیار مهم در اپیدمیولوژی اکینوکوکوزیس و نهایتا" هیداتیدوزیس می باشد . در طول یکسال اجرای طرح مذکور ( ‮‭1389 -90‬) ، مجموعا" از ‮‭2097‬ راس گاو نژاد دورگ کشتار شده در کشتارگاه شهرستان آمل ، تعداد ‮‭478‬ راس( ‮‭22/8‬ % ) دام دارای آلودگی کیست هیداتیک حداقل در یکی از اعضای مورد آزمایش (کبد و یا ریه) بوده اندکه از این مجموع ‮‭478‬ راس ، تعداد ‮‭297‬ راس مورد مطالعه قرار گرفته اند . نتایج بدست آمده حاکی از آلودگی بالای کیست هیداتیک درعضو ریه ( 5/%‮‭51‬) نسبت به کبد (5/%‮‭21‬) در گاو است . با افزایش سن دام فراوانی آلودگی به کیست هیداتیک در اعضا مورد مطالعه ( ریه کبد ) افزایش یافته است. در مجموع ‮‭85/62‬ % از کیست های هیداتیک در ریه و ‮‭67/19‬ % از کیست های هیداتیک کبد در گاو غیر بارور ( استریل دژنره ) تشخیص داده شده اند که درصد نسبتا" بالایی می باشد . همچنین نتایج حاصل از تحقیق نشان داده است که میزان درصد قدرت حیاتی کیست هیداتیک بارور در مجموع ‮‭36/5‬ درصد بوده است که این میزان در کبد 7/%‮‭33‬ و در ریه ‮‭39/ 3‬ % می باشد . لذا میزان باروری کیست هیداتیک در ریه بیشتر از کبد می باشد. کلید واژه : کیست هیداتیک میزان باروری - قدرت حیاتی- گاو