بررسی تاثیر برخی از فرآورده های آلی در تحمل به تنش خشکی در بادام

کمبود آب در شرایط کنونی یک موضوع بحرانی و حیاتی برای بیشتر کشورهای واقع در مناطق خشک و بیابانی است. در این پژوهش به منظور بررسی پاسخ های فیزیولوژیک و مورفولوژیک ارقام بادام به شرایط خشکی از چهار ترکیب بیولوژیک (آمینول فورته، هیومی فورته، فسنوترن و کادستیم) در دو سطح آبیاری(آبیاری تحت تنش(%‮‭50‬ کاهش آبیاری) و نرمال) در یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در ایستگاه سهند تبریز و دراستان البرز مورد مطالعه قرار گرفتند. محلول پاشی با مواد آلی بیولوژیکی در سه مرحله (قبل گلدهی، آغاز تشکیل میوه و اوایل خرداد ماه) صورت گرفت. صفات مختلف نظیر شاخص های رشد(رشد طول شاخه و غیره) ، شاخص های فیزیولوژیکی متاثر از تنش و محلول پاشی(مثل محتوای آب نسبی برگ ‭RWC ‬و غیره) و صفات پومولوژیکی (مثل عملکرد، اندازه میوه، مغز و غیره) مورد اندازه گیری قرار گرفتند. نتایج حاصل از اندازه گیری شاخص های رشد شاخص ، شاخص های فیزیولوژیکی متاثر از تنش و محلول پاشی و صفات پومولوژیکی (عملکرد) در هر دو رقم در تیمارهای محلول پاشی T1(مواد آلی بصورت جداگانه) و T2(تیمار ترکیبی) در مقایسه با درختان شاهد در شرایط تنش نشان داد درختان در شرایط تحت تنش با تیمارهای فوق در مقایسه با درختان موجود در شرایط آبیاری معمولی همراه با محلول پاشی در برخی از پارامترها اختلاف معنی داری داشتند ولی با این وجود در جمع بندی کلیه شاخص های مورد بررسی مشخص شد افزایش تحمل به خشکی این مواد به تنهایی قادر نیستند عملکرد ارقام را برای کشت در شرایط خشکی یا کم آبی در حد تولید تجاری افزایش دهند. کلمات کلیدی: مواد آلی بیولوژیک، تنش خشکی، بادام