بررسی تاثیر مصرف هیدروژل های فرا (سوپر) جاذب بر کل آب قابل استفاده(TAW) یک خاک شنی در شرایط گلدانی
صاحب اثر: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
Language: Persian
استان موضوع گزارش: البرز
شهر موضوع گزارش: کرج
Document ID: R-1058055
Publish: 16 February 2019
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
View: 222
Pages: 28
Publish Year: 1390
نسخه کامل Research منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
Abstract:
در این آزمایش اثر پنج تیمار مقدار مصرف برابر صفر، 25/،0 0.،75.0 5 و 1 گرم در یک کیلوگرم از یک نوع ماده سوپرجاذب پلی اکریلیک از گروه پلیمرهای وینیلی بر تغییر ظرفیت آب قابل استفاده (TAW) یک خاک با بافت سبک (شنی) در شرایط کشت گیاه آفتابگردان تحت چهار برنامه آبیاری شامل I1: قطع آبیاری 10 روز پس از استقرار I2: قطع آبیاری 30 روز پس از استقرار I3: قطع آبیاری 50 روز پس از استقرار I4: آبیاری کامل در طول دوره رشد(شاهد) در سال 1382 در منطقه کرج به مدت یک سال در قالب طرح آماری فاکتوریل مورد بررسی قرار گرفت. گیاه آفتابگردان به عنوان گیاه شاخص با دوره رویشی حدود 55-60 روز انتخاب و در گلدان هایی به رنگ سفید با ارتفاع حدود 50 سانتی متر که از خاک با بافت سبک (حاوی حداقل 70 درصد شن و کمتر از 20 درصد رس) پر شده، کشت گردید. خاک هر گلدان قبل از کشت با درصدهای معین مواد سوپرجاذب کاملا مخلوط شد و گلدان ها به نحوی پر گشتند که یک لایه 5-10 سانتی متر شن درشت به منظور سهولت خروج احتمالی زه آب در کف گلدان قرار گرفت و سپس از خاک مخلوط شده با مواد سوپرجاذب پر گردید. نتایج نشان داد که کل آب مصرفی برای تیمار یک درصد وزنی بیشترین و به مقدار 24/24 لیتر می باشد و کمترین حجم آب مصرفی مربوط به تیمار 25.0 وزنی می باشد. تعداد دفعات آبیاری نیز نسبت به تیمار شاهد کاهش یافته که نشان از افزایش دور آبیاری می باشد. نتایج تجزیه واریانس نیز نشان داد بین تیمارهای مختلف ماده سوپرجاذب و تیمارهای مختلف دوره آبیاری تفاوت معنی داری در سطح یک درصد وجود دارد. گروه بندی تیمارهای مقادیر مختلف سوپر جاذب نشان داد مقدار آب مصرفی برای تیمار 1 درصد وزنی ماده سوپرجاذب به میزان 6/1 لیتر بیشترین بوده که نسبت به تیمار شاهد و 5.0 درصد وزنی که در یک گروه قرار دارند در حدود 17 درصد آب بیشتری مصرف کرده است. همچنین بررسی نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر متقابل تیمار های دوره آبیاری و مقادیر مختلف سوپرجاذب نیز در سطح یک درصد معنی دار شده است. نتایج فوق نشان داد تیمار یک درصد وزنی مقدار ماده سوپرجاذب با دوره آبیاری کامل بهترین تیمار بوده و وضعیت ظاهری رشد گیاه نیز موید این موضوع می باشد و بعد از آن تیمار شاهد با دوره آبیاری کامل نسبت به سایر تیمارها برتری داشته است لازم به یادآوری تعداد دفعات آبیاری برای دو تیمار شاهد و یک درصد وزنی مقدار ماده سوپرجاذب در طول دوره رشد به ترتیب 18 و 15 آب بوده است. کلمات کلیدی: سوپر جاذب، آفتابگردان، آب قابل استفاده