بررسی پاسخ ایمنی سلولی پس از تزریق داخل ماهیچه ای پلاسمید ‭pcDNA3.1+PA ‬در موش

پلاسمیدها به عنوان واکسن ‭DNA ‬به صورت گسترده به منظور ایجاد پاسخ های ایمنی هومورال و سلولی، مورد استفاده قرار گرفته اند. ارایه ی یک واکسن منوط به کنترل و ایجاد یک پاسخ ایمنی مناسب است. در این تحقیق قابلیت پلاسمید ‭pcDNA‬‮‭1.3‬‭+PA ‬کد کننده ی آنتی ژن حفاظتی باسیلوس آنتراسیس ‭(PA) ‬در تحریک پاسخ های ایمنی سلولی ‭Th‬1‭/Th‬2 مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: باکتری های حاوی پلاسمید ‭pcDNA‬‮‭1.3‬‭+PA ‬تکثیر شدند. پلاسمید به روش لیز قلیایی استخراج گردید. در این تحقیق از ‮‭18‬ موش استفاده شد که گروهی پلاسمید و گروهی واکسن زنده را بصورت داخل ماهیچه ای دریافت کردند. بعد از 2 هفته لنفوسیت های طحال جداسازی و کشت داده شدند و پس از تحریک با پروتیین ‭PA‬، تکثیر سلولی با روش ‭MTT ‬بررسی گردید. محلول های کشت از نظر میزان 4‭-IL ‬و ‭INF- ‬با الایزا بررسی شدند. نتایج: تکثیر لنفوسیت های طحال در گروههایی که پلاسمید و واکسن زنده را دریافت کرده بودند با روش ‭MTT ‬مشخص شد. افزایش میزان ‭INF- ‬در کشت سلول های طحال حاصل از موش هایی که پلاسمید را دریافت کرده بودند بطور معنی داری (‮‭05.0‬‭> p) ‬بالاتر از گروه های منفی و گروهی از موش ها بودند که واکسن زنده را دریافت کرده بودند. افزایش میزان 4‭-IL ‬تنها در کشت سلول های طحال حاصل از موش هایی که واکسن زنده را دریافت کرده بودند، (‮‭05.0‬‭> p) ‬معنی دار بود. حضور لنفوسیتهای ‭TCD‬4+ بطور مشخصی در محل تزریق با پلاسمید ‭pcDNA‬‮‭1.3‬‭+PA ‬مشاهده شدند. بحث: پلاسمید ‭pcDNA‬‮‭1.3‬‭+PA ‬سبب تحریک هر دو نوع سلول های زیر رده ی ‭Th‬1 و ‭Th‬2 می شوند. در حالیکه واکسن زنده تنها سبب تحریک سلول های ‭Th‬2 می شود. کلید واژه: پلاسمید- واکسن اسید نوکلییکی- پاسخ ایمنی سلولی- الایزا