بررسی عملکرد و پایداری هیبریدهای امیدبخش ذرت دانه ای دیررس و متوسطرس

به منظور تعیین بهترین هیبریدهای امیدبخش دیر رس و متوسط رس ذرت دانه ای برای مناطق مختلف کشور و بویژه استان لرستان، این آزمایش طی دو سال در مناطق مختلف از جمله خرم آباد لرستان در سال های ‮‭1388‬ و ‮‭1389‬ اجرا شد. در این آزمایش از طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار استفاده گردید. هر سال در طول دوره رشد از صفات مختلف زراعی یادداشت برداری بعمل آمد. در پایان هر سال آزمایش تجزیه واریانس ساده و در نهایت تجزیه واریانس مرکب دو ساله انجام گردید. نتایج حاصل از تجزیه مرکب دوساله در ایستگاه خرم آباد نشان داد که بین سال ها اختلاف بسیار معنی داری در سطح احتمال 1 درصد وجود دارد. متوسط عملکرد دانه در سال اول ‮‭9/7‬ و در سال دوم ‮‭10/6‬ تن در هکتار بود. اثر متقابل سال در ژنوتیپ برای اکثر صفات از جمله عملکرد دانه معنی دار شد. بیشترین عملکرد دانه در سال اول به میزان ‮‭12/7‬ تن در هکتار از ژنوتیپ شماره ‮‭10‬ با شجره 2‭/K‬‮‭3653‬اK‮‭18‬ و در سال دوم به میزان ‮‭12/9‬ تن در هکتار از رقم شاهد ‭KSC‬‮‭704‬ شماره ‮‭14‬ بدست آمد. واژه های کلیدی: ذرت دانه ای، هیبرید، عملکرد دانه.