اثرات افزودن باکتری (لاکتوباسیلوس پلانتاروم) به سیلاژ علوفه نی و مقایسه آن با سیلاژ ذرت در تغذیه گوساله های نر پرواری گاومیش
صاحب اثر: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
Language: Persian
استان موضوع گزارش: البرز
شهر موضوع گزارش: کرج
Document ID: R-1058584
Publish: 16 February 2019
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
View: 264
Pages: 31
Publish Year: 1390
نسخه کامل Research منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
Abstract:
جهت بررسی اثر افزودن سطوح مختلف باکتری لاکتوباسیلوس به علوفه نی سیلوشده و مقایسه آن با سیلاژذرت در تغذیه گوساله های نرپرواری گاومیش، این آزمایش در دومرحله اجرا شد. درسال اول اجرای پروژه، سیلاژنی عمل آوری شده و سیلاژ ذرت بصورت آزمایشگاهی و درون سطل های پلاستیکی تهیه شدند. این قسمت در قالب طرح آماری کاملا تصادفی با 8 تیمار و 4 تکرار انجام شد. تیمارها شامل سیلاژ نی بدون افزودن باکتری، سیلاژ نی با افزودن باکتری در سطح توصیه شده( 2/5 میلی گرم در کیلوگرم بر اساس ماده خشک)و تیمارهای بعدی به ترتیب سیلاژ نی با افزودن مقادیر ،25 ،75 50 و 100 درصد بالاتر از مقادیر توصیه شده و همچنین سیلاژذرت بدون افزودن باکتری و سیلاژذرت با افزودن باکتری در سطح توصیه شده بودند. نتایج آزمایش اول نشان داد که افزودن سطوح مختلف باکتری لاکتوباسیلوس جهت تلقیح سیلاژ علوفه نی، روی مقدار pH، خاکسترو قابلیت هضم آزمایشگاهی اثرات معنی دار داشته، ولی اثرات آن روی پروتیین خام و اسیدهای چرب فرار سیلاژ معنی دار نبود. همچنین تلقیح باکتریایی اثرات معنی دار روی pH و مقادیر پروتیین خام، قابلیت هضم، اسید پروپیونیک و اسید بوتیریک سیلاژ علوفه ذرت نداشت ولی اثرات آن روی مقدار خاکستر و اسید استیک معنی دار بود. اختلاف معنی داری از نظر pH، خاکستر، پروتیین خام، قابلیت هضم و اسیدها ی چرب فرار بین سیلاژ علوفه نی وسیلاژ علوفه ذرت، در اثرتلقیح باکتریایی مشاهده شد. با توجه به نتایج آزمایش ودر نظر گرفتن فاکتورهای مورد مطالعه و اثراتی که تلقیح میکروبی روی مقادیر قابلیت هضم، pH و اسیدهای چرب فرار داشته است به نظر می رسد تلقیح باکتریایی به مقدار 75 درصد بالاتر از سطح استاندارد به علوفه نی سیلوشده مفید بوده و این سطح توصیه می شود. در سال دوم اجرای آزمایش، سیلاژنی و سیلاژذرت به مقدار مورد نیاز تهیه شده و در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار، در تغذیه گوساله های نر پرواری گاومیش استفاده شدند. تیمارها شامل: 1-سیلاژذرت بدون افزودن باکتری، 2-سیلاژ ذرت با افزودن باکتری در سطح توصیه شده، 3-سیلاژنی بدون افزودن باکتری، 4- سیلاژنی با افزودن باکتری در سطح توصیه شده( 2/5 میلی گرم در کیلوگرم بر اساس ماده خشک)و 5- سیلاژنی با افزودن باکتری به مقدار 75 درصد بالاتر از سطح استاندارد (بدست آمده از نتایج سال اول اجرای پروژه) بوده و بلوک ها شامل گروه های وزنی بودند. نتایج آزمایش دوم نشان داد که افزودن سطح 75 درصد بالاتر از سطح استاندارد از باکتری لاکتوباسیلوس به علوفه نی سیلوشده، اثرات معنی داری روی صفات پرواری(خوراک مصرفی روزانه، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی) و هزینه های خوراک به ازای هر کیلوگرم افزایش وزن زنده ندارد. واژه های کلیدی: سیلو کردن، تلقیح باکتریایی، سیلاژعلوفه نی، سیلاژعلوفه ذرت، پرواربندی گاومیش