ارزیابی ژرم پلاسم کنجد نسبت به بیماری بوته میری در شرایط طبیعی
صاحب اثر: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
Language: Persian
استان موضوع گزارش: البرز
شهر موضوع گزارش: کرج
Document ID: R-1058780
Publish: 16 February 2019
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
View: 151
Pages: 54
Publish Year: 1390
نسخه کامل Research منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
Abstract:
81 رقم و ژنوتیپ کنجد در شرایط مزرعه در سالهای 1381-1383 در مناطق کرج، دزفول، جیرفت و بهبهان در قالب طرح لاتیس ساده در دو تکرار کاشته شدند. مزارع انتخابی در سال قبل از شروع پروژه تحت کشت کنجد بوده و علایم بیماری ناشی از فوزاریوم و ماکروفومینا را نشان داده بودند. در پایان فصل، درصد بوته های آلوده به بوته میری یادداشت شده و با استفاده از مقیاس 1992 , .Raghuwanshi et al سطوح مقاومت آنها تعیین گردید. داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار 2.9 SAS تجزیه و تحلیل آماری گردید. به علت شدت بیماری در ایستگاه تحقیقاتی بهبهان در سال اول، هیچکدام از ارقام و لاینهای کنجد در گروه مقاوم و متحمل قرار نگرفتند. تعدادی از ارقام در سطح نسبتا حساس و بقیه به عنوان حساس دسته بندی شدند. در بین مواد ژنتیکی نسبتا حساس، به ترتیب، محلی هندیجان، کپسول بسته باکو، عراقی1 و ژاپنی 1 دارای کمترین میزان آلودگی بودند. همان مواد ژنتیکی برای بار دوم در مزرعه تحقیقاتی ایستگاه بهبهان کاشته شدند. لاین داراب 2 با متوسط آلودگی اصلاح شده نزدیک %،7 به عنوان لاین نسبتا مقاوم و مواد ژنتیکی پتک موسیان و محلی درگز2 به عنوان ارقام متحمل شناخته شدند. در بین ارقام و لاینهای نسبتا حساس محلی بم، محلی شوشتر، محلی برازجان، محلی حاجی آباد، محلی هندیجان و محلی دزفول، به ترتیب ، دارای کمترین مقدار آلودگی بودند. در سال سوم در بهبهان، ژنوتیپهای 326002-KC ، کپسول بسته باکو و هندی 9 با متوسط آلودگی زیر %10 به عنوان لاینهای نسبتا مقاوم و ژنوتیپ های فایو 12 و ژاپنی 1 با متوسط آلودگی بین 20-%10 ، به عنوان ارقام متحمل شناخته شدند. ارزیابی ژرم پلاسم کنجد در شرایط بهبهان در حالی صورت گرفت که بیمارگر عمده در این منطقه قارچ Macrophomina phaseolina بود. نتایج کاشت همان بذور در مزرعه 400 هکتاری موسسه اصلاح و تهیه و نهال وبذر در سال 1381 نشان داد که لاینهای مغان 17 و عراقی ،2 واکنش نسبتا مقاوم و لاینهای مغان ،3 ژاپنی ،142 کرج 1 واکنش متحمل از خود نشان میدهند. بقیه ارقام و لاینها به عنوان حساس و نسبتا حساس دسته بندی شدند. در سال دوم در کرج، لاین مغان 19 با متوسط آلودگی اصلاح شده زیر %1 به عنوان لاین نسبتا مقاوم و لاینهای هندی ،12 مغان ،14 مغان 5 و هندی 9 در سطح لاینهای متحمل قرار گرفتند. نتایج سال سوم کرج نشان داد که لاینهای مغان 17 و مغان 14 در سطح نسبتا مقاوم و لاینهای ژاپنی ،142 محلی سیستان، مغان ،19 کرج ،1 عراقی 2 ، مغان ،3 ناز چند شاخه ،محلی مغان و مغان 13 در سطح ارقام و لاینهای متحمل قرار گرفتند. نتایج دو سال اجرای این پروژه در جیرفت و دزفول حاکی از قرار گرفتن طیف وسیعی از ارقام ولاینها در سطوح بالای مقاومت بود که در واقع از عدم استقرار بیماری در مزارع آنجا حکایت میکرد.