بررسی امکان پرورش توام میگوی سفیدغربی‭( (Litopenaeus vannamei ‬و ماهی کفال خاکستری ‭(Mugil cephalus) ‬در استخرهای خاکی

چکیده: این تحقیق به منظور ایجاد شرایط مطلوب زیستی و بازدهی بیشتر مزارع پرورش میگو ،در قالب سه تیمار پرورشی هر کدام با سه تکرار در تعداد 9 استخر ‮‭600‬ متر مربعی مزرعه تحقیقاتی پرورش میگو واقع در مجتمع گواتر صورت پذیرفت.پس از آماده سازی و آبگیری استخرها ،کار ذخیره سازی بچه میگوی سفید غربی‭( (Litopenaeus vannamei‬با وزن ‮‭0/007 0/001‬ گرم و با تراکم یکسان ‮‭20‬ قطعه در متر مربع در تمامی استخرها انجام گردید.پس از ‮‭35‬ روز از ذخیره سازی بچه میگو ، نسبت به ذخیره سازی بچه ماهیهای کفال خاکستری ‭(Mugil cephalus) ‬جمع آوری شده با وزن ‮‭20‬ تا ‮‭50‬ گرم از خور گواتر با تراکمهای صفر قطعه (2 ،‭(T‬1 قطعه‭(T‬2) و 4 قطعه ‭(T‬3) در هر ‮‭100‬ متر مربع اقدام گردید. در طی دوره میگوها با غذای کنسانتره تغذیه شده و هیچ گونه جیره اختصاصی به ماهیان کفال داخل استخر داده نشد. عوامل فیزیکی و شیمیایی آب از قبیل شوری ، ‭PH ‬، دما ، شفافیت و اکسیژن محلول به طور روزانه و نیترات ، نیتریت،آمونیاک،فسفات،سیلیکات و ‭BOD‬5 هر ‮‭15‬ روز یک بار درطول دوره پرورش اندازه گیری وثبت گردید.نمونه برداری از کلروفیل ‭a ‬، زی شناوران گیاهی و زی شناوران جانوری استخرها هر ‮‭15‬ روز یک بار و نمونه برداری از رسوبات بستر جهت تعیین کل مواد آلی و نمونه برداری از میگو ها جهت بررسی شرایط بهداشتی میگو نیز به صورت ماهانه انجام شد. میانگین وزن بدن، درصد بازماندگی، ضریب تبدیل غذا و برداشت کل میگو در طی ‮‭107‬ روز دوره پرورش محاسبه شد. نتایج آزمون ‭(ANOVA) ‬در سطح اعتماد %‮‭95‬ اختلاف معنی داری را بین تیمارها نشان داد.بیشترین محصول برداشت شده میگو در استخرهای تیمار 3 به میزان‮‭212 12‬ کیلوگرم (‮‭3533‬ کیلوگرم در هکتار) با میانگین وزنی هر قطعه‮‭18/4 0/781‬ گرم و کمترین میزان محصول برداشت شده میگو در استخرهای تیمار 1 به میزان ‮‭187 6‬ کیلوگرم (‮‭3116‬ کیلوگرم در هکتار)با میانگین وزنی هر قطعه ‮‭16/23 0/208‬ گرم به دست آمد که اختلاف معنی داری را بین تیمارها نشان داد(‮‭0/05‬‭> P).‬در مقایسه میانگین میزان بازماندگی اختلاف معنی دار ی مشاهده نگردید(‮‭0/05‬‭ P).‬آزمون دانکن نشان داد که میانگین های این ضریب دراستخرهای T2وT1 اختلاف معنی داری ندارند(‮‭0/05‬‭ P).‬بیشترین میانگین ‭FCR ‬در تیمار T3 با (‮‭1/27 0/02‬)و کمترین میانگین ‭FCR ‬در تیمار T1 با (‮‭1/2 0/01‬) بدست آمد. همچنین نتایج آزمون آنالیز واریانس و آزمون دانکن در میزان آمونیاک،اکسیژن محلول در آب، کل مواد آلی،‭PH ‬و‭BOD‬5 اختلاف معنی داری را در استخرهای تیمار T2 و T3 نشان نداد(‮‭0/05‬‭ P).‬دربقیه عوامل فیزیکوشیمیایی نیز هیچ گونه اختلاف معنی داری بین تیمارها مشاهده نگردید. در این بررسی ‮‭27‬ جنس از زی شناوران گیاهی متعلق به دیاتومه ها ‭(Bacillariophyceae)‬،جلبک های سبز آبی ‭(Cyanophyceae) ‬و داینو فلاژله ها ‭(Dinophyceae)‬شناسایی شد ند که دیاتومه ها با ‮‭20‬ جنس بیشترین فراوانی و داینو فلاژله ها با 6 جنس و جلبک های سبز آبی با 1 جنس در رده های بعدی قرار داشتند. همچنین تعداد 7 گروه از زی شناوران جانوری شناسایی شدند که بیشترین فراوانی در طول دوره پرورش در سه تیمار به ترتیب مربوط به گروههای پاروپایان ، نرمتنان و ناپلی سخت پوستان و کمترین فراوانی مربوط به گروه ریزوپودا بوده است. بررسی های بهداشتی نشان می دهد که در تیمارT1 که با ماهی کفال خاکستری ذخیره سازی نگردیده بود ، درصد فراوانی عوامل بیماریزای باکتریایی و انگلی هرچند بصورت اندک ،ولی نسبت به تیمار T2 و T3 افزایش یافته است . از نظر آلودگیهای باکتریایی جنس ویبریو، گونه های ‭V.Alginoliticus ‬و ‭V.Fluvialis ‬از بیشترین درصد فراوانی و از نظر آلودگی انگلی نیز تک یاخته مژه دار ورتیسلا وزیوتامنیوم شناسایی گردیدند که تک یاخته زیو تامنیوم بیشتر از تک یاخته دیگردیده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که پرورش توام میگوی سفید غربی و ماهی کفال خاکستری در استخرهای خاکی امکان پذیر بوده وعلاوه بر بهبود شرایط بهداشتی و محیطی استخر، تولید بیشتر محصول میگو را نیز موجب می شود. کلمات کلیدی‭: Litopenaeus vannamei ‬، ‭Mugil cephalus ‬، کشت توام ، گواتر و چابهار