اثر مصرف خاکی و محلول پاشی پتاسیم بر ارقام با طول دوره رشد مختلف پنبه
صاحب اثر: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
Language: Persian
Document ID: R-1060108
Publish: 16 February 2019
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
View: 110
Pages: 56
Publish Year: 1389
نسخه کامل Research منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
Abstract:
: به منظور بهبود مدیریت استفاده از کودهای پتاسه در زراعت پنبه فاریاب، در سال های زراعی 84 تا 1387 اثر محلول پاشی و مصرف خاکی پتاسیم برروی دو رقم پنبه در خاک سری زرندید )بافت سیلت لوم( در ایستگاه تحقیقات کشاورزی رودشت (عرض 23 درجه و 35 ثانیه شمالی و طول 52 درجه و 20 ثانیه شرقی و ارتفاع 1420 متر از سطح دریا) در استان اصفهان مورد مطالعه قرار گرفت. طرح آزمایشی بر پایه بلوک های کامل تصادفی با آرایش فاکتوریل کرتهای یکبار خرد شده در چهار تکرار بود. کرت اصلی ترکیب دو رقم پنبه با دوره رشد متفاوت (ورامین میان رس و 557B نسبتا زود رس) با مصرف سولفات پتاسیم و آب بصورت محلول پاشی و کرت فرعی شامل مصرف سه میزان سولفات پتاسم از قرار صفر، 150 و 300 کیلوگرم در هکتار K2O از منبع سولفات پتاسیم بود. میزان اولیه پتاسیم قابل جذب خاک در سال های مختلف آزمایش بین 200 تا 1 300-mg kg به روش استات آمونیم بود. نتایج نشان داد که اثرات مصرف خاکی و محلول پاشی سولفات پتاسیم بر عملکرد وش بعلت بالا بودن پتاسیم اولیه خاک نسبتا کم می باشد. میانگین چهار ساله عملکرد وش برابر با 3085 کیلوگرم در هکتار حاصل شد. میانگین چهار ساله حداکثر عملکرد سالیانه وش ارقام ورامین و 3462) 557B و 2997 کیلوگرم وش در هکتار( از تیمار مصرف 150 کیلوگرم در هکتار K2O همراه با محلول پاشی سولفات پتاسیم حاصل گردید. میانگین چهار ساله حداقل عملکرد سالیانه وش ارقام ورامین و 3837) 557B و 2789 کیلوگرم در هکتار) بترتیب از تیمارهای مصرف 300 کلیوگرم سولفات پتاسیم همراه با محلول پاشی و عدم مصرف کود پتاسه بصورت خاکی و محلول پاشی بدست آمد. اثر سال بر عملکرد وش بعلت تغییرات سالانه و فصلی کیفیت آب آبیاری (از کمتر از 2 تا بیش از 10 دسی زیمنس بر متر) معنی دار شد. اثر محلول پاشی برعملکرد وش معنی دار نشد. لیکن، در سه سال از چهار سال آزمایش میزان عملکرد تیمار محلول پاشی شده با سولفات پتاسیم بیشتر از محلول پاشی با آب بود. در نیمی از سال های آزمایش مصرف خاکی 300 کیلوگرم در هکتار K2O و در نیمی دیگر عدم مصرف خاکی پتاسیم کمترین عملکرد وش را حاصل نموند. حداکثر میزان عملکرد وش در طی چهار سال از تیمار ترکیب محلول پاشی و مصرف معادل150 کیلوگرم در هکتار K2O از منبع سولفات پتاسیم بدست آمد، با توجه به مقایسه عملکرد آن با تیمارهای عدم مصرف سولفات پتاسیم، کاربرد 150 کیلوگرم سولفات پتاسیم در هکتار بصورت خاکی و محلول پاشی سولفات پتاسیم توصیه می گردد. واژه های کلیدی: پنبه، پتاسیم، غوزه، وش، زودرسی