بهینه سازی باززایی و تکثیر گردو به روش کشت بافت

گردو گیاهی از خانواده ‭Juglandaceae ‬و جنس‭Juglans ‬است. گردوی ایرانی ‭(Juglans regia L.) ‬از گونه های مهم تجاری و صنعتی جنس گردو محسوب می شود که از چوب آن در صنایع چوب، روکش سازی، اسلحه و مبل سازی و از میوه آن به عنوان خشکبار و از پوست سبز بیرونی میوه برای رنگرزی استفاده می شود. هدف از انجام این تحقیق بهینه سازی تکثیر گردوی ایرانی با استفاده از ریزنمونه جوانه انتهایی در شرایط درون شیشه ای بود. پس از ضدعفونی، ریزنمونه ها به محیطهای کشت مختلف منتقل شدند. محیطهای کشت استفاده شده شامل ‭MS ‬و ‭DKW ‬بودند که از هورمون های اکسین و سیتوکینین با ترکیبات و غلظت های مختلف برای باززایی جوانه های گردو استفاده گردید. محاسبات آماری و آنالیز واریانس بهصورت طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار با استفاده از نرم افزار ‭SAS ‬انجام شد. به طورکلی کشت بافت می تواند برای تکثیر سریع و انبوه گیاه گردو مفید واقع شود. بیشترین باززایی (‮‭58/3‬ درصد) در محیط‭MS ‬همراه با 2 ‭mg/l TDZ ‬صورت گرفت. بیشترین پرآوری (‮‭30‬ درصد) در محیط‭MS ‬همراه با 3 ‭mg/l BAP ‬اتفاق افتاد. بهترین ریشه زایی نیز در محیط‭MS ‬همراه با 2 ‭mg/l TDZ ‬انجام شد.گیاهچه های با رشد مناسب و ریشه دار به جی فی پات منتقل و پس از سازگاری به گلدان و در نهایت به خاک انتقال یافتند. کلمات کلیدی‭: Juglans regia ‬، کشت بافت، باززایی