گزارش نهایی طرح تحقیقاتی بررسی تاثیر زمان برداشت، رطوبت خاک و رقم بر صدمات مکانیکی و خصوصیات ریولوژیکی سیب زمینی

سیب زمینی پس از گندم، برنج و ذرت، مهمترین محصول زراعی جهان به شمار می آید. همواره بخش عمده ای از سیب زمینی در مراحل برداشت و پس از برداشت از بین می رود که مطالعه پارامترهای تاثیر گذار بر این صدمات می تواند در مدیریت کاهش ضایعات موثر واقع شود. در این تحقیق، تاثیر رقم، زمان برداشت و رطوبت خاک بر روی میزان صدمات مکانیکی ایجاد شده در حین برداشت و پس از انبار مانی دو ماهه و همچنین تاثیر این پارامترها بر خصوصیات ریولوژیک مانند انرژی شکست، مقاومت به نفوذ و تنش آسایی در قالب طرح آماری فاکتوریل بررسی شد. نتایج نشان داد رقم، تاریخ برداشت و رطوبت خاک تاثیر معنی داری بر میزان صدمه وارده بر سیب زمینی در هنگام برداشت و پس از انبار مانی دارد. از این نظر رقم آگریا بیشترین میزان صدمه را نسبت به دو رقم سانته و فونتانه دارا بود. بیشترین میزان صدمه مربوط به برداشت در خاک دارای رطوبت 9 درصد ( نقطه پژمردگی) بود و کمترین میزان صدمه مربوط به برداشت در خاک با رطوبت ‮‭15‬ درصد (ظرفیت مزرعه ای) بود. در برداشت زود هنگام (اواسط شهریور) بیشترین میزان صدمه و برداشت دیر هنگام (اواخر مهرماه) کمترین میزان درصد صدمه به سیب زمینی حاصل شد. بیشترین انرژی مورد نیاز برای شکست برابر‮‭87/22‬ میلی ژول مربوط به واریته فونتانه بود و کمترین آن بمیزان ‮‭73/34‬ میلی ژول مربوط به واریته آگریا بود. مقاومت به نفوذ برای واریته های فونتانه، سانته و آگریا بترتیب برابر ‮‭76‬/،‮‭6/56 6‬ و ‮‭6/26‬ نیوتن تعیین گردید. بیشترین میزان تنش آسایی مربوط به واریته فونتانه بمیزان ‮‭72/36‬ درصد بود و پس از آن سانته و آگریا با ‮‭71/20‬ و ‮‭69/04‬ درصد قرار گرفتند. 2- واژه های کلیدی: سیب زمینی- صدمه مکانیکی- برداشت- خصوصیات ریولوژیک