مدیریت بهره برداری پایدار از منابع آب کشاورزی در دشت میان آب شوشتر

اراضی کشاورزی دشت میان آب در حال حاضر به صورت سنتی و از طریق موتورها، آبیاری و بهره برداری می شوند و فقط قسمت شمالی منطقه که 6000 هکتار وسعت دارد دارای شبکه آبیاری و زهکشی بوده که 14 % از اراضی منطقه را تشکیل می دهد و سایر اراضی منطقه ( 86 %) فاقد شبکه آبیاری و زهکشی می باشد. تحرک بخش کشاورزی در منطقه بدون تردید تأثیرات مثبتی بر افزایش اشتغال مولد و رونق اقتصادی و همچنین جلوگیری از مهاجرت روستائیان خواهد داشت و صرفه جویی در مصرف آب از طریق کاهش تلفات آب و افزایش راندمان، مدیریت آبیاری بر توزیع مناسب و متناسب با نیاز آبی محصولات، می تواند منطقه را که از لحاظ منابع آبی در مضیقه قرار دارد، در جهت توسعه پایدار سوق دهد. جهت ارائه ساختار مدیریت بهره برداری پایدار از منابع آب کشاورزی در دشت میان آب شوشترنیازها، اهداف، مشکلات و مسائل موجود و عوامل اصلی ایجاد کننده آنهابه صورت دقیق مشخص شدوفعالیتها یا اقدامات اجرایی لازم جهت کاهش ورفع مشکلات مزبور مشخص گردید.درهمین راستاپروژه های موثردرپیاده سازی سیستم مدیریت منطقه که شامل چندین پروژه و زیر پروژه(مستقیم، غیرمستقیم و پشتیبانی)می باشد،تدوین گردید که مهمترین اقدامات مدیریتی پیشنهادی شامل:اصلاح الگوی کشت و سیستم آبیاری،جداسازی وانحراف مسیر زهابها، تصفیه زهابهاوکاربرد مجدد آنها،ارائه الگوی کشت استاندارد،ارائه برنامه زمان بندی برای کشتهای مختلف وآبشویی، ایجادشبکه پایش ونمونه برداری می باشد،همچنین برای نیل به اهداف مدیریتی درمنطقه نیزیک کمیته تشکیلاتی تدوین شدتابهره برداری ازمنابع آب کشاورزی درمنطقه بصورت علمی وهم جهت باتوسعه پایدارکشاورزی منطقه صورت گیرد.اراضی منطقه به لحاظ شوری، سنگینی بافت خاک وفشردگی طبیعی، حاصلخیزی کمی دارد که با تکمیل شبکه آبیاری و زهکشی در منطقه، مشکلات فیزیکی خاک برطرف شده و هیچگونه محدودیت آب و خاک و رشد اقتصادی در منطقه وجود نخواهد داشت بنابراین ایجاد شبکه آبیاری و زهکشی برای تمام اراضی کشاورزی منطقه پیشنهاد می شود

Keywords:

توسعه پایدار , مدیریت بهره برداری پایدار از منابع آب کشاورزی , دشت میان آب شوشتر