پایداری شهری با نگاهی به ویژگیهای شهر های ایران abstract
این مقاله با تحلیل ساختاری پایداری شهری و شناخت ابعاد اجتماعی، اقتصادی و بوم شناختی آن،در پی یافتن اشتراکاتی در راهکارها جهت تحقق این امردر کلانشهرهای ایران بر پایه ویژگی های محیطی، جمعیتی و اقتصادی خاص این سرزمین است. روش شناسی این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و بررسی های تطبیقی پیرامون مسائل شهری ایران استوار است. بررسی معیارهای پایداری و راهکارهای آن در سطوح منطقه شهری، الگوی شکل شهر و ساختار خرد آن باعث روشن شدن نتایج زیر می شود:
1- صرف تغییرات کالبدی بدون پشتوانه تحولات اقتصادی و بوم شناختی منجربه پایداری شهر ها نخواهد شد.
2- فشرده بودن یا نبودن بافت شهری ، به خودی خود عاملی تعیین کننده در پایداری شهر نیست.
3- پایدارترین شکلهای شهری ، شهر چند مرکزی و شهراقماری می باشد و با توجه به اینکه شهرهای ایران از این دو شکل می توانند پیروی کنند از پتانسیل مناسبی در جهت رسیدن به شکل پایدارتر شهر برخوردار هستند.
4- به نظر می رسد شکل کلان یک شهر در نهایت در ارتباط با تعریف شهر یا منطقه شهری پایدار اهمیت چندانی نداشته باشد. و آنچه در ارتباط با پایداری اهمیت قابل ملاحظه ای می یابد تقویت و انسجام ساختار خرد اجزاء شهر می باشد.
نتایج فوق میتواند منجر به ارائه راهکارهایی جهت دهنده در توسعه شهری پایدار در ایران شود.
پایداری شهری با نگاهی به ویژگیهای شهر های ایران Keywords:
توسعه پایدار-شهر پایدار- جامعه پایدار -شکل شهر-بوم شناخت