پخش سیلاب در آبخوان نقش موثری در بهبود و
حاصلخیزی خاک، ذخیره آب های زیرزمینی، احیاء و تقویت پوشش گیاهی و جلوگیری از حرکت شن های روان دارد. اهمیت
پخش سیلاب در ارتباط با منابع خاکی بیشتر از آن جهت است که ته نشینی مواد معلق با کیفیت خوب بر روی خاک های جوان و زمین های فرسوده آنها را به زمین های بارور تبدیل نموده و موجب رونق کشاورزی می شود. رسوبات نهشته شده در داخل شبکه های
پخش سیلاب خاک محسوب می شوند. زیرا خاک مجموعه ای از ذرات و اجسام طبیعی است که پوسته خارجی زمین را پوشانده و گیاهانی یا در آنوجود دارند و یا قادر به روئیدن در آن هستند. لذا آن قسمت از مشخصات خاک که در رشد نباتات موثرند از اهمیت بیشتری برخوردار می باشند. بنابراین رسوبات آبرفتی نهشته شده در شبکه های
پخش سیلاب اگرچه فاقد افق های معین خاک هستند، ولی از آنجا که قادر به پرورش گیاهان بوده خاک شناخته م یشوند. ورود حجم زیادی از سیلاب محتوی املاح و بار معلق فراوان و ته نشینی این مواد در شبک ههای
پخش سیلاب موجب بروز تغییراتی در بعضی از خواص خاک می شود. در صورت مناسب بودن مواد معلق در سیلاب، پخش آن سبب افزایش
حاصلخیزی خاک می گردد. همچنین از گل و لای و لجن انباشته شده در استخرها و شبکه های
پخش سیلاب می توان به عنوان کود و ماده اصلاح کننده خا کها استفاده نمود. در این تحقیق ضمن اندازه گیری برخی متغیرهای شیمیایی خاک در طول دوره زمانی مشخص روند تغییرات
حاصلخیزی خاک مورد ارزیابی و سنجش قرار می گیرد. لذا با نمونه برداری از نقاط مختلف عرصه
پخش سیلاب و آنالیز شیمیایی این نمونه ها، این روند در طول دوره رسوبگذاری بررسی می شود. همچنین به منظور تجزیه و تحلیل نتایج و مقایسه اثرات
پخش سیلاب بر
حاصلخیزی خاک در هر یک از نوارهای عرصه پخش نسبت به شاهد و نیز بین نوارهای مختلف از آزمون های آماری مناسب استفاده می شود. مناطق اجرای طرح نیز عرصه های
پخش سیلاب بم میباشد