نقش آبخیزداری در توسعه پایدار منطقه تفتان خاش

فعالیت های آبخیزداری از سال 1371 آغاز و تاکنون نیز ادامه دارد. این کار از ابتدا بدون هیچگونه زمینه قبلی در منطقه انجام گرفت که اثرات مفید و کارآمدی از جمله افزایش سحط آب زیر زمینی، کنترل و مهار سیلابها، افزایش دبی آب قنوات، چاهها و غیره بر جای گذداشت که تحولات بارزی در امور زیر بنایی و ایجاد بستر مناسب در منطقه خصوصا افزایش کمی وکیفی محصولات کشاورزی داشته است. بطوریکه حدود 25/3 هکتار از اراضی متروکه حاشیه رودخانه ها و آبراهه ها اصلاح وزیر کشت محصولات کشاورزی قرار گرفت. با رفع موانع موجود راندمان تولید محصولات کشاورزی حدود 80 درصد افزایش یافت. که چنین عملکردی حدود 70 50 درصد به تعداد بهره برداران این بخش افزود. علاوه بر آن این افزایش تولید اثرات مطلوب دیگری از جمله افزایش ایجاد شغل درزمینه تدارکات، کارگر ساده، بازرگانی و … در بر داشت. فعالیتهای آبخیزداری سبب افزایش وزن لاشه هر دامی از 12 به 16/5 کیلوگرم شد که حدود 37/5 درصد افزایش نشان میدهد. همچنین چنین روندی باعث نگهداری واحد دامی کمتری برای امرار معاش بهره برداران شده است که در این حالت هر خانوار هزینه کمتری برای پرورش دام تقبل می نماید. اجرای طحر مزبور تلفات مرده زایی را تقلیل وز مینه مطلوبی برای پرورش ماهی، زنبور عسل، کرم ابریشم، امور تفرجگاهی، حمل و نقل، جمع آوری محصولات فرعی و جنگلی …و فراهم نموده است.

Keywords:

آبخیزداری , اشتغالزایی , مرده زایی , خشکسالی , اکوسیستم , توسعه پایدار , اکولوژیکی , هیدرولوژیکی