تعیین شکاف بین اخلاق کار شفاهی و اخلاق کار عملی در سازمان های شهرستان اصفهان

هدف اصلی تحقیق، تعیین میزان شکاف بین اخلاق کار شفاهی و اخلاق کار عملی کارکنان بوده است. روش تحقیق، توصیفی – پیمایشی است. جامعه آماری این تحقیق شامل دو گروه کارکنان و مراجعان سازمان‌های جهاد کشاورزی، آب و فاضلاب (مناطق پنج‌گانه)، شهرداری (مناطق چهار‌گانه) و شرکت سهامی آب منطقه‌ای در سطح شهرستان اصفهان که تعداد کل کارکنان برابر با 3351 نفر و تعداد مراجعان بر حسب میزان متوسط در طی یک ماه به این سازمان‌ها 12000 نفر بود. تعداد نمونه کارکنان 280 نفر و تعداد نمونه مراجعان 350 نفر محاسبه گردید. از پرسشنامه‌های توزیع شده بین مراجعان، 320 پرسشنامه برگشت داده شد. نمونه‌ها به صورت طبقه‌ای متناسب با حجم، به طور تصادفی انتخاب گردید. ابزار اندازه‌گیری در تحقیق، دو پرسشنامه محقق ساخته بود که یکی جهت ارزیابی اخلاق کار عملی بود که توسط مراجعان پاسخ داده شد و دیگری جهت سنجش اخلاق کار شفاهی بود که توسط کارکنان پاسخ داده شد. هر دو پرسشنامه شامل 23 سؤال از نوع بسته بود. پایایی پرسشنامه شفاهی از طریق فرمول آلفای کرونباخ 0/84 و پرسشنامه عملی، 0/95 محاسبه گردید. جهت سنجش روائی پرسشنامه از روائی محتوا استفاده و به منظور تجزیه و تحلیل نتایج از آزمون t تک متغیره، تحلیل واریانس، آزمون t مستقل و آزمون فریدمن استفاده گردیده است. نتایج تحقیق نشان داد که: اخلاق شفاهی (نظر کارکنان نسبت به رعایت اخلاقیات، توسط خودشان)، بیش از حد متوسط (نمره ملاک 3) و اخلاق عملی (نظر مراجعان نسبت به رعایت اخلاقیات، توسط کارکنان)، در سطح متوسط بود. بین اخلاق شفاهی و اخلاق عملی تفاوت معنی‌داری مشاهده گردید. در مورد میزان اخلاق کار شفاهی بین سارمان‌های مورد مطالعه، از نظر نوع سازمان، تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. در مورد اخلاق شفاهی، بر اساس متغیر‌های جمعیت شناختی، از نظر جنسیت، و مدرک تحصیلی تفاوت معنی‌داری وجود نداشت ولی این تفاوت در بین کارکنان، بر حسب رسته شغلی و سابقه خدمت، نمایان بود. در مورد اخلاق عملی، بر حسب نوع سازمان، تفاوت معنی‌داری وجود داشت.

Keywords:

کار , ماهیت کار , اخلاق , اخلاق شفاهی , اخلاق عملی