مقایسه جیره های غذایی آردی، پلت و اکسترود بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی و ناهنجاری های استخوانی در جوجه های گوشتی سویه راس

نوع محتوی: طرح پژوهشی
Language: Persian
استان موضوع گزارش: البرز
شهر موضوع گزارش: کرج
Document ID: R-1090304
Publish: 16 February 2019
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
View: 172
Pages: 61
Publish Year: 1395

نسخه کامل Research منتشر نشده است و در دسترس نیست.

  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Research:

Abstract:

تحقیق حاضر به منظور تعیین اثرات فرم خوراک (آردی، پلت و اکسترود) در ناهنجاری های اسکلتی و عارضه سندرم مرگ ناگهانی (SDS) جوجه های گوشتی به انجام رسیده است. این تحقیق با استفاده از تعداد 450 قطعه جوجه یک روزه سویه راس 308 در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار آزمایشی و 6 تکرار و 25 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه شکل خوراک آردی، پلت و اکسترود بودند. در پایان دوره پرورش (42 روز)، 2 جوجه از هر تکرار به صورت تصادفی انتخاب (ترکیب دو جنس) انتخاب شدند و بعد از خونگیری از ورید بال، به مدت 3 ساعت تحت شرایط گرسنگی قرار گرفته، کشتار شدند. پس از کشتار، استخوان درشت نی پای چپ هر یک از جوجه ها به دقت جدا شد و بعد از جدا کردن تمامی بافت های اطراف آن برای اندازه گیری شاخص های مرتب با استخوان درشت نی مورد استفاده قرار گرفت. در تحقیق حاضر به طور کلی، شاخص های مرتبط با سندرم مرگ ناگهانی (فراسنجه های بیوشیمیایی سرم خون شامل: کلسترول، LDL، HDL، گلوکز، تری گلیسیرید، نیتروژن اوره خون، غلظت کلسیم و فسفر) شاخص های مرتبط با اختلالات اسکلتی شامل: پارامترهای استخوان درشت نی (وزن، قطر، حجم، چگالی، قدرت شکنندگی، خاکستر و استحکام استخوان)، غلظت مواد معدنی کلسیم، فسفر، منگنز، آهن، کلر و سدیم و سولفات منیزیم و روی و ویتامین D استخوان و خون، و همچنین میزان لیپید، اسیدهای چرب آزاد، پروتیین، گلوکز و آمیلاز خون اندازه گیری شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که متوسط وزن بدن، میزان خوراک مصرفی و میزان افزایش وزن جوجه های گوشتی که از خوراک پلت و اکسترود استفاده کرده اند در تمام طول دوره پرورش از متوسط وزن بدن جوجه های گوشتی که با خوراک آردی تغذیه شده اند، به طور معنی داری بیشتر بود. بیشترین میزان افزایش وزن بدن در کل طول دوره پرورش (1 تا 42 روزگی) مربوط به جوجه های تغذیه شده با خوراک اکسترود (با 32/2707 گرم افزایش وزن) بود. شکل فیزیکی خوراک (آردی، پلت و اکسترود) هیچ اثر معنی داری بر میزان تلفات و ماندگاری جوجه های گوشتی مورد آزمایش نداشت. جوجه های گوشتی تغذیه شده با غذای آردی هیچ تلفاتی ناشی از آسیت نداشتند در صورتی که در جوجه های گوشتی تغذیه با غذای پلت بیشترین علت تلفات آسیت بود. در مجموع با توجه به نتایج بدست آمده، استفاده از خوراک پلت و اکسترود با توجه به اینکه عواقب منفی خاصی نسبت به خوراک آردی نداشت، استفاده از آن ها برای پرورش جوجه های گوشتی با توجه به مزایای آنها، پیشنهاد می گردد.کلید واژه ها: جوجه گوشتی، پلت، مش، اکسترود، ناهنجاری اسکلتی، عملکرد