اثرات تراکم پیاز مادری ومیزان کود ازته بر عملکرد بذر پیاز سفید ساری

پیاز خوراکی یکی از مهمترین سبزیجات متعلق به خانواده آلیاسه است. بذر پیاز مهم ترین عامل در افزایش کمی و کیفی محصول است. به منظور بررسی اثرات تراکم پیاز مادری ومیزان کود ازته بر روی برخی صفات مرتبط با عملکرد بذر پیاز سفید ساری، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات زراعی قراخیل در استان مازندران به مدت یک سال( 94-1393) اجرا شد. عامل تراکم پیاز در سه سطح فاصله سوخ بر روی ردیف شامل فواصل 30-20-10 سانتی متر و عامل میزان کود ازته در سه سطح به میزان 30-40-50کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار از دو منبع اوره و سولفات آمونیوم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تاثیر فاصله سوخ بر روی ردیف( تراکم)، برعملکردکل بذر، قطر چتر و عملکرد بذر تک بوته و بر روی سایر صفات اندازه گیری شده به جز ارتفاع ساقه گلدهنده معنی داربود. عامل میزان کود بر روی کلیه صفات به جز قطر گل آذین، ارتفاع ساقه گلدهنده، وزن بذر درگل آذین معنی دار بود. اثرات متقابل تراکم بوته و مقدار کود مصرفی نیتروژن، بر روی صفات وزن هزار دانه و میزان عملکرد کل بذر تولیدی در هکتار معنی دارگردید. اثرات ساده و متقابل فاکتورهای آزمایش بر روی صفت وزن هزار دانه معنی دار بود. نتایج نشان داد می توان با کشت سوخ های به قطر 5 سانتی متر و با فاصله بوته بر روی ردیف 30 سانتی متر و با فواصل بین ردیف 50 سانتی متر توام با مصرف کود سولفات آمونیم به مقدار 200 کیلو گرم در هکتار معادل با 40کیلوگرم نیتروژن خالص ، بیشترین عملکردکل بذر پیاز سفید ساری به میزان 7/432 کیلوگرم در هکتار تولید کرد.کلمات کلیدی: پیاز خوراکی، تولید بذر، سوخ، کود شیمیایی، مازندران