اثر نسبت های مختلف پالس سازی دستگاه شیردوشی روی زمان شیردوشی، مقدار و ترکیبات شیر گاومیش های خوزستان

جهت اجرای این پروژه از ‮‭15‬ راس گاومیش شیرده استفاده شد که بصورت تصادفی به 3 گروه آزمایشی تقسیم شدند.تیمارها شامل نسبت های مختلف ضربان(استراحت/دوشش) به نسبت های ‮‭50/50‬ ، ‮‭60/40‬ و ‮‭70/30‬ و تکرارها به تعداد گاومیشهای موجود در هر تیمار( 5 راس) بود. دوره اصلی‮‭30‬ روز پس از زایمان شروع و به مدت ‮‭90‬ روز ادامه داشت. بر اساس نتایج بدست آمده میانگین تولید شیر روزانه در نسبت های مختلف ضربان،بین تیمار 1 و 3 اختلاف معنی داری نشان نداد. از نظر میانگین چربی شیر اختلاف بین تیمارها معنی دار بود. میانگین چربی در تیمار 3 نسبت به دو تیمار دیگر افزایش نشان داد، ولی این افزایش فقط نسبت به تیمار 2 معنی دار بود.بین نسبت های مختلف ضربان در تیمارها از نظر میانگین پروتیین خام شیر، میانگین چگالی شیرو میانگینمواد جامد بدون چربی شیر،اختلاف معنی داری وجود نداشت(‮‭0/05‬‭P> )‬، ولیدر ارتباط با مقدار شیر تولیدی در هر دقیقه درنسبت هایمختلف ضربان،اختلاف بین سه تیمار معنی دار بود(‮‭0/05‬‭P<)‬،به طوری که با افزایش نسبت ضربان (استراحت/دوشش)، به تدریج مقدار شیر استخراج شده در واحد زمان بیشتر شد.استفاده از نسبت ضربان‮‭70/30‬ هیچگونه اثر سویی روی سلامتی پستان و وضعیت ظاهری شیر نداشت. به طورکلی با توجه به نتایج بدست آمده می توان چنین استنباط نمود که استفاده از نسبت ضربان‮‭70/30‬ در دستگاه شیردوشی می تواند باعث کاهش زمان شیردوشی، افزایش تعداد گاومیش دوشیده شده در واحد زمان و نهایتا کاهش هزینه دوشش از جمله هزینه کارگریگردد. واژه های کلیدی: دستگاه شیردوشی، گاومیش شیرده، نسبت ضربان