پایش مدیریت بهداشتی مزارع پرورش ماهیان گرم آبی دارای تلفات شمال استان خوزستان با تاکید بر گونه کپور نقره ای

پرورش کپورماهیان یکی از زیر بخش های بسیار مهم در صنعت آبزی پروری در استان خوزستان محسوب می شود. هر سال در تابستان تلفات شدیدی در مزارع پرورشی کپورماهیان بخصوص در کپورنقره ای در شمال استان خوزستان رخ میدهد. لذا این مطالعه در سال ‮‭1391‬ با اهداف شناسایی عوامل میکروارگانیسم ها (باکتری، قارچ، انگل و ویروس های ‭SVC ‬و ‭KHV) ‬شمارش باکتری کل آب، فاکتورهای فیزیکی- شیمیایی آب، آسیب شناسی بافتی و شناسایی پلانکتون ها انجام گرفت. ‮‭180‬ قطعه کپورنقره ای از 5 مزرعه با سابقه تلفات (هر کارگاه 2 استخر) از مزارع شمال استان خوزستان جمع آوری و سپس قسمت های مختلف بدن شامل روده، آبشش، سطح پوست، کبد و چشم مورد آزمایش قرار گرفت. نمونه برداری از فاکتورهای فیزیکی شیمیایی آب و پلانکتون بصورت ماهانه انجام گرفت. نتایج فاکتورهای فیزیکی شیمیایی آب در یک دوره پرورش (‮‭960‬ بار) به قرار: ‮‭5/8-45/4‬‭) DO ‬میلی گرم در لیتر)، ‮‭25/9 1/1‬‭) BOD‬5 میلی گرم در لیتر)، درجه حرارت آب (‮‭19-33‬ سانتی گراد، ‮‭6/8-82/6‬‭) pH)‬، سختی کل (‮‭348-10053‬ میلی گرم در لیتر)، کدورت (‮‭56-5‬ ‭FTU)‬، آمونیاک (‮‭0/001-0/06‬ میلی گرم در لیتر) و دی اکسید کربن (‮‭0/88-13/2‬ میلی گرم در لیتر) اندازه گیری گردید. از ‮‭180‬ قطعه مورد آزمایش، ‮‭136‬ قطعه (‮‭75‬%) آلوده به یک جلبک ناشناس و ‮‭126‬ قطعه (‮‭70‬%) آلوده به انگل (داکتیلوژیروس، ژیروداکتیلوس و متاسرکر دیپلوستوموم) بودند. نتایج پارامترهای زیستی در مزارع نشان داد که جلبک های سیانوفیسه ها (سیلندروپرموپسیس، مریسموپدیا و نیتزشیا) گونه های غالب بودند. در مطالعات آسیب شناسی بافتی نکروز توبول های کلیوی، دژنره شدن هپاتوسیت ها و هیپرپلازی در سلول های آبششی مشاهده گردید. نتایج میزان باکتری کل آب (‮‭376-0‬ ‭CFU/ml‬‮‭103‬) اندازه گیری گردید. از ‮‭60‬ نمونه کپور نقره ای با علایم خونریزی شدید در سطح پوست که برای آزمایش ویروس شناسی مطالعه گردید، 3 نمونه مشکوک به ویروس ‭KHV ‬بود ولی هیچگونه ویروس ‭SVC ‬شناسایی نگردید. کلمات کلیدی: کپورنقره ای، فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی آب، میکروارگانیسم ها (باکتری، قارچ، انگل و ویروس)، پلانکتون و آسیب شناسی بافتی