بررسی امکان کاهش اثرات شوری با کاربرد پتاسیم در دانهال های جوان انبه

استان هرمزگان بویژه شهرستان میناب موقعیت و جایگاه ممتازی در زمینه کشت و تولید انبه در کشور دارد. از طرفی سیاست سازمان کشاورزی استان و موسسه تحقیقات خرما و میوه های گرمسیری نیز در جهت توسعه کشت این محصول می باشد. اما خشکسالی های متوالی و همچنین بروز عارضه خشکیدگی حاشیه و نوک برگ های انبه که منجر به کاهش باردهی درختان بالغ و از بین رفتن دانهال های جوان می شوند، تحقق این موضوع را با مشکل مواجه کرده است. بنابراین راهکارهایی که بتوانند این مشکل را تعدیل نمایند دارای اهمیت ویژه ای می باشد. بر همین اساس تحقیق حاضر با دو فاکتور شوری و پتاسیم و هر فاکتور با چهار سطح به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار بر روی دو پایه انبه اجرا گردید. شوری از طریق آب آبیاری و سطوح آن در برگیرنده آب غیر شور (‮‭0/75‬) ، ‮‭1/5‬ ، 3 و ‮‭4/5‬ دسی زیمنس بر متر و سطوح پتاسیم به مقادیر 0 ، ‮‭75‬ ، ‮‭150‬ و ‮‭300‬ میلی گرم پتاسیم در کیلو گرم خاک به صورت سولفات پتاسیم بود. نتایج نشان داد که شوری تقربیا همه پاسخهای اندازه گیری شده گیاهی در این پژوهش را تحت تاثیر قرار داد. آستانه کاهش عملکرد نسبی پاسخهای گیاهی هنگام استفاده از آب شور متفاوت بودند. به طور کلی، آستانه تحمل به شوری آب شور برای وزن خشک اندام هوایی، سطح برگ و تعداد برگ سبز دانهال انبه بر اساس مدل ‮‭5/1‬ ‭Maas-Hoffman ‬دسی زیمنس بر متر بدست آمد که البته کاربرد پتاسیم و نوع پایه تغییراتی در ان ایجاد کرد. واکنش دو پایه به شوری برای بیشتر پاسخهای گیاهی متفاوت بود. کاربرد پتاسیم توانست مقداری از اثرات مضر شوری (بویژه در شوری های متوسط ‮‭1/5‬ و 3 دسی زیمنس بر متر) را کاهش دهد؛ اگرچه نوع پایه نیز تاثیر گذار بود. جذب و غلظت عناصر پتاسیم، کلر و سدیم در برگ نیز تحت تاثیر فاکتورهای آزمایش قرار گرفت ؛ به طوری که هنگام استفاده از آب شور غلظت و جذب پتاسیم کاهش یافت، لیکن غلظت و جذب سدیم و کلر افزایش یافت که البته نوع پایه مورد استفاده نیز تاثیر گذار بود. کاربرد پتاسیم سبب افزایش غلظت و جذب پتاسیم برگ گردید اما کاربرد آن بویژه در سطوح بالا سبب ایجاد روند کاهشی در غلظت و جذب سدیم و کلر برگ گردید. واژه های کلیدی: آب شور، انبه، پایه، پتاسیم