امکان تولید تیلاپیای سیاه ابرنر تحت شرایط آب لب شور بافق(فاز اول: ماده سازی)

هدف از این پژوهش بررسی اثر دزهای مختلف هورمون استروژنیک ساختنی ‭Diethylstilbestrol(DES) ‬بصورت خوراکی بر ماده سازی لاروهای تیلاپیای نیل ‭(Oreochromis niloticus) ‬تحت شرایط پرورش در آب لب شور مرکز تحقیقات ماهیان بافق بود. این آزمایش دربرگیرنده دو تیمار شاهد با دو تکرار و دو تیمار آزمایشی با 3 تکرار بود. در آغاز شمار ‮‭2150‬ لارو بطور تصادفی در ‮‭10‬ تکرار توزیع شد و آزمایش برای ‮‭45‬ روز ادامه یافت. دو تیمار غذایی شاهد دربرگیرنده شاهد،1 غذای ساده بدون افزودنی و شاهد،2 غذای آغشته به الکل خشک شده و دو تیمار آزمایشی 1 و 2 به ترتیب دربرگیرنده غذای خشک شده آغشته به محلول الکلی ‮‭200‬ و‮‭400‬ میلی گرم دای اتیل استیل بسترول در کیلوگرم خوراک بودند که به لاروها هفت روز پس از لقاح برای مدت ‮‭35‬ روز تغذیه شد و پس از آن تا پایان آزمایش در روز ‮‭45‬ همه بچه ماهیان در گروه های گوناگون از غذای ساده تغذیه کردند.در پایان آزمایش نسبت های جنسی در هر گروه به روش اسکوآش ‭(squash) ‬بطور تصادفی در ‮‭50‬ قطعه از بچه ماهیان باقیمانده تعیین شد. نتایج تفاوت معنی داری در درون گروه های شاهد از نظر نسبت های جنسی نر و ماده نشان نداد(نسبت نر به ماده در گروه 1 و 2 شاهد به ترتیب ‮‭47‬ به ‮‭53‬ و ‮‭57‬ به ‮‭43‬). با این وجود، تفاوت میان نسبت های جنسی در درون دو گروه آزمایشی 1 و 2 که به ترتیب از غذای خشک شده آغشته به محلول الکلی ‮‭200‬ و‮‭400‬ میلی گرم دای اتیل استیل بسترول در کیلوگرم تغذیه کردند معنی دار بود(‮‭05.0‬‭> P). ‬شایان توجه اینکه بین نسبت های ماده سازی در دو گروه آزمایشی 1 و 2 ( به ترتیب‮‭70/0‬ و ‮‭64/7‬ درصد ماده) تفاوت معنی دار وجود نداشت اما این نسبت ها با نسبت های ماده سازی در گروه های شاهد تفاوت معنی دار داشتند(‮‭05.0‬‭> P). ‬وزن زنده و طول کل بدن لاروها و بچه ماهیان در آغاز آزمایش تعیین و سپس در سنین ‮‭35‬ و ‮‭45‬ روز پس از آن، بطور تصادفی در ‮‭20‬ قطعه در تکرار، اندازه گیری شد. در آغاز آزمایش، میانگین وزن زنده و طول کل بدن لاروهای توزیع شده در تکرارها به ترتیب ‮‭0/012‬ گرم و ‮‭1/03‬ سانتی متر بود. میانگین وزن زنده و طول کل بدن بچه ماهیان در سنین ‮‭35‬ و‮‭45‬ روز پس از آغاز آزمایش با یکدیگر بطور معنی دار متفاوت بود (‮‭05.0‬‭> P). ‬میزان بازماندگی بچه ماهیان در پایان آزمایش با یکدیگر تفاوت معنی دار داشت (‮‭05.0‬‭> P) ‬که بیشترین بازماندگی در گروه های آزمایشی ‮‭400‬ و سپس ‮‭200‬ میلی گرم دای اتیل استیل بسترول (به ترتیب ‮‭86/05‬ و ‮‭64/96‬) دیده شد در حالی این نسبت ها در دو گروه شاهد 1 و 2 به ترتیب برابر با ‮‭56/51‬ و ‮‭58/84‬ درصد بود. کلید واژه ها: تیلاپیای نیل، تک جنس ماده،‭diethylstilbestrol‬، آب لب شور، مرکز بافق