کنترل پیچک صحرایی ‭(Convolvulus arvensis) ‬با استفاده از علف کش های پس رویشی در مرحله گل دهی در باغ ها

پیچک صحرایی یکی از علف های هرز مسیله ساز مهم برای مزارع و باغات ایران است. مصرف علفکش ها با دوزهایی که اغلب توصیه شده اند، عدم کنترل کافی این علف هرز را نشان می دهند. بهر حال تحقیقات کمی روی بکارگیری متوالی علفکش های پس رویشی روی پیچک در مرحله گلدهی در ایران انجام گرفته است. این طرح در استان های تهران و اصفهان در سالهای ‮‭1389-1387‬ انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح کامل آ تصادفی با ‮‭13‬ تیمار و 4 تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از: مصرف علف کش های گلیفوسیت (%‮‭41‬ ‭SL ) ‬بمیزان 2% ، %3 و 4% + %3 سولفات آمونیوم، ویدمستر (گلیفوسیت %‮‭360 35‬‭g/l‬، ‭SC) ‬به میزان ‮‭75‬/%0 و %1 ، ایلیکو (آمیترول ‮‭160‬‭g/l‬، تیوسیانات آمونیوم ‮‭143‬‭g/l ‬و گلیفوسیت %‮‭60 9.30‬‭g/l‬، ‭SL) ‬به میزان 4%، %5 و %6 ، گارلون (تریکلوپیر %‮‭60‬ ‭EC) ‬به میزان %1 و 5/%،1 استارن (فلوروکسی پیر) به میزان 5/%0 و ‮‭75‬/%0 و شاهد بدون علفکش. این علفکش ها در مرحله ی گلدهی بصورت لکه ای روی پیچک هایی که در شرایط مرطوب قرار داشتند، استفاده شدند. همچنین پس از رشد مجدد تا دو مرتبه دیگر، این علفکش ها در مرحله گلدهی استفاده شدند. ارزیابی نظری میزان کنترل علف های هرز دو و چهار هفته پس از بکارگیری علفکش ها و وزن خشک و تعداد ساقه ها در سومین رشد مجدد پیچک ها اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که این علفکش ها پس از استفاده در پاییز در مرحله گلدهی در استان تهران بطور ‮‭100‬ درصد پیچک صحرایی را کنترل کردند. همچنین رشد مجدد ساقه ها 3 تا 4 ماه بعد از سمپاشی رخ نداد. در استان اصفهان علفکش های استارن و گارلون بین ‮‭94‬ تا ‮‭97‬ درصد پیچک صحرایی را در ارزیابی های نظری کنترل کردند. همچنین وزن خشک و تعداد ساقه های پیچک صحرایی را علفکش ها تا ‮‭93‬ درصد در پایان آزمایش کاهش دادند. لغات کلیدی: پیچک صحرایی، باغ، علفکش پس رویشی، گلیفوسیت، ویدمستر، ایلیکو،گارلون، استارن.