بررسی مقدماتی کاربرد پودر معدنی کایولین جهت ممانعت از تخم گذاری زنجره مو

زنجره مو، ‭Psalmocharias alhageus‬، از دیرباز در ایران شیوع داشته است و در حال حاضر در بیشتر از مناطق موکاری، به صورت آفت مهم مو درآمده است و خسارت آن در برخی از مناطق به ‮‭40‬ تا ‮‭50‬ درصد می رسد. یکی از روش های مورد استفاده در کنترل این آفت، روش های ممانعت از تخم گذاری حشره ماده روی شاخه های درختان میزبان است. در این تحقیق، تاثیر غلظت های مختلف کایولین فرآوری شده (‮‭2/5‬ الی ‮‭10‬ درصد) در زمان های مختلف، در طی سال های ‮‭1390‬ الی ،‮‭1391‬ در استان قم روی میزان آلودگی و درصد بازدارندگی تخمریزی آفت بررسی گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که محلول پاشی با کایولین 5 درصد آلودگی را حدود ‮‭78/7‬ درصد نسبت به شاهد کاهش می دهد، بطوری که درصد آلودگی از ‮‭4/75‬ در شاهد به ‮‭1/01‬ در سه مرحله محلول پاشی با کایولین 5 درصد کاهش یافت. همچنین کاربرد کایولین موجب ‮‭73‬ درصد بازدارندگی تخم ریزی گردید. لذا سه بار محلول پاشی درختان انگور با کایولین فرآوری شده (سپیدانض ‭WP)‬، با غلظت 5 درصد، به فواصل 4 هفته، می تواند بطور معنیداری خسارت تخمریزی زنجره مو را کاهش دهد. واژه های کلیدی: مو، زنجره مو، ‭Psalmocharias alhageos‬، بازدارندگی تخمریزی، میزان آلودگی، کایولین