بررسی کارایی سم پاشی تنه ی درخت گردو در کنترل کرم خراط ‭(Zeuzera pyrina L.)‬

کرم خر اط یکی از مهمترین آفت درختان گردو در ایران است. گسترش و تشدید خسارت این آفت، در مناطق جنوبی و مرکزی، عمدتا بدلیل وقوع تغییرات اقلیمی و بروز خشکسالی های متوالی طی دو دهه گذشته می باشد. یکی از راهکارهای کنترل آفت، استفاده از سمپاشی موضعی در سطح محدود است و برای این منظور، حشره کش دیازینون %‮‭60‬ ‭EC‬با غلظت ‮‭2000‬ پی پی ام با سه تیمار اصلی شامل (1) یک نوبت سمپاشی: در ‮‭10‬روز بعد از ظهور حشرات کامل سمپاشی صورت گرفت (2) دو نوبت سمپاشی، سمپاشی اول همزمان با تیمار اول و تکرار سمپاشی‮‭10‬ روز بعد و (3 ) سه نوبت سمپاشی، نوبت اول بلا فاصله بعد از ظهور حشرات کامل و سمپاشی های بعدی به فاصله ‮‭10‬ روز پس از سمپاشی اول و دوم انجام گردید. سمپاشی های این آزمایش در باغ های تحقیقاتی کرج و شاهرود انجام و در همه تیمارها، تنه و شاخه اصلی درخت گردو به ارتفاع 3 متر محلول پاشی گردید. برای ارزیابی میزان خسارت کرم خر اط در آخر فصل، تعداد ‮‭10-5‬ درخت از هر قطعه انتخاب و از هر درخت‮‭10-5‬ سرشاخه یک ساله انتخاب کرده و تعداد سوراخهای مربوط به نفوذ آفت به طول ‮‭60‬ سانتی متراز انتهای هر سرشاخه شمارش گردید. نتایج نشان داد که سمپاشی تنه و سرشاخه اصلی به تنهایی نمی تواند در کاهش آلودگی کرم خراط موثر باشد.