بررسی امکان تا ثیر مدیریت تغذیه ای بر توزیع اندازه و نرخ تکثیر غده های بذری سیب زمینی

مهمترین عیب برنامه تولید مینی تیوبر سیب زمینی در ایران پایین بودن تعداد ریزغده حاصل از هر گیاهچه استقراریافته در گلخانه است که دلیل آن استفاده از خاک برای استقرار گیاهچه و تولید مینی تیوبر می باشد. بنابراین ضروری بود تا نسبت به معرفی یک سیستم جایگزین اقدام گردد که ضمن کم هزینه بودن، دانش بنیان بوده و از کارایی بالایی برخوردار باشد. به این منظور پژوهشی به صورت طرح کرت خرد شده با طرح پایه کاملا تصادفی با پنج تیمار شامل 1. رقم (در دو سطح: 1.آگریا و 2. سانته) 2. تیمار تغذیه نیتروژنه [ در دو سطح: 1. تغذیه با محلول پایه و 2. حذف نیتروژن از محلول غذایی به مدت ده روز] 3. تیمار تغذیه فسفره [در دو سطح: 1. تغذیه با محلول پایه و 2. افزایش غلظت فسفر تا دو برابر غلظت اولیه به مدت ده روز] 4. تیمار ‭pH ‬متناوب [در دو سطح: 1‭. pH ‬نرمال و ‮‭5/3 .2‬ ‭pH ‬در سه نوبت متناوب] 5. مرحله فنولوژیک اعمال تیمارهای تغذیه ای در مرحله استولون زایی، غده زایی و پرشدن غده با چهار تکرار در فضای باز و در زیر تونل سایه در موسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال اجرا شد که در آن تیمار مرحله فنولوژیک به عنوان کرت اصلی در نظر گرفته شد. در نهایت مشخص شد که فرآیند غده زایی در بوته های سیب زمینی نسبت به کاربرد تیمارهای نیتروژنه، فسفره و اسیدی پاسخ مثبت داده اگرچه این پاسخ در مورد تیمار نیتروژنه پاسخی وابسته به رقم بوده است. این تا ثیر از طریق افزایش شدت فتوسنتز خالص صورت گرفته و با تغییر میزان هورمون های اسید آبسیسیک و اسید ایندول استیک همراه بوده است. در نهایت مشخص شد که اولا کاربرد سیستم کشت در ماسه برای تولید مینی تیوبر سیب زمینی موفقیت آمیز بوده است. دوم این که فرآیند غده زایی در بوته های سیب زمینی نسبت به کاربرد تیمارهای نیتروژنه، فسفره و اسیدی پاسخ مثبت داده اگرچه این پاسخ در مورد تیمارهای نیتروژنه پاسخی وابسته به رقم بوده است. از این رو می توان استفاده از این سیستم را به تولیدکنندگان مینی تیوبر سیب زمینی توصیه نمود. واژه های کلیدی: مینیصتیوبر سیبصزمینی، هیدروپونیک، ضریب تکثیر