مطالعه و بررسی بمنظور بدست آوردن شرایط مطلوب پرورش میگوی ایران

در خلیج فارس و دریای عمان ‮‭17‬ گونه میگو وجود دارد ، که سه گونه آن از نظر درشتی جثه ، پراکنش وفراوانی مورد بهره برداری اقتصادی قرار می گیرند . از شروع فعالیت های تحقیقاتی برروی تکثیر وپرورش میگو در کشور ، تا فراهم شدن شرایط برای ترویج وتوسعه آن حدود یک دهه بطول انجامید .فعالیت های تحقیقاتی ابتدا بروی میگوی بومی ببری سبز ‭ (Penaeus semisulcatus) ‬سپس بروی گونه غیر بومی ببری سیاه ‭(Penaeus monodon) ‬ادامه یافت‭T ‬، بااستفاده از گونه سفیده هندی توسعه داده شد ودرنهایت به گونه میگوی سفید غربی که در سالهای اخیرگسترش و مقبولیت جهانی فراوانی یافته ،رسیده است پروژه های تحقیقاتی متعددی بروی دو گونه میگوی بومی ببری سبز که بیشترین پراکنش در آبهای بوشهر دارد ، ومیگوی بومی موزی که بیشترین فراوانی در آبهای هرمزگان دارد ،طی سالهای گذشته انجام شده است . نتایج این پروژه های تحقیقاتی برروی این گونه ها که در مراکز تحقیقاتی جنوب کشور انجام شده است ،دستمایه این مطالعه قرار گرفته است . گرچه ذخایر طبیعی خوبی از گونه های مزبور برای تا مین مولد وتولید بجه میگو در دسترس میباشد ، اما پاره ای شاخص های برتر گونه های غیر بومی (بویژه میگوی وانامی ) که باعث افزایش بهره وری وبازده اقتصادی میگردد ، فرصت وارد شدن گونه های بومی را در چرخه تولید گرفته است . واژه های کلیدی : میگوی ببری سبز ،میگوی موزی ، خلیج فارس ،آبزی پروری ،میگوی وانامی .