شناسایی و بررسی پراکنش آرتمیای بومی در استان گلستان و بررسی امکان پرورش آن

بمنظور بررسی آخرین وضعیت پراکنش آرتمیا در آبگیر و دریاچه های شور استان گلستان ( آبگیر شور - دریاچه اینچه - منطقه قره سو انبار الوم استخر های شور مزرعه ضمیری) مطالعه ای انجام پذیرفت . کار نمونه برداری از تیر ماه ‮‭1386‬ لغایت خرداد ماه ‮‭1387‬ بطور ماهانه در دو ایستگاه شمالی(ایستگاه 1)، جنوبی(ایستگاه 2) دردریاچه اینچه صورت گرفت : بیشترین و کمترین مقدارشوری در ایستگاه 1 بترتیب با ‮‭295‬ و ‮‭3.95‬ گرم در لیتر در ماههای مرداد و بهمن و در ایستگاه 2 این مقدار بترتیب ‮‭289‬ و ‮‭101‬ گرم در لیتر در ماههای شهریور و بهمن بوده است. بیشترین و کمترین مقدار اکسیژن محلول بترتیب6 میلی گرم در لیتر در ایستگاه 2 و‮‭8.0‬ میلی گرم در لیتر در ایستگاه 1در ماههای بهمن و مرداد بوده است بیشترین و کمترین فراوانی آرتمیا در ایستگاه 1 بترتیب ‮‭95‬ %در اسفند و ‮‭58.0‬ %در اردیبهشت بوده است. بیشترین و کمترین عمق آب دریاچه در ایستگاه 1 بترتیب‮‭120‬و ‮‭40‬ سانتی متر در ماههای فروردین وخرداد ماه بوده است . طول ناپلی آرتمیا ‮‭9.491‬ میکرون - اندازه سیست ‮‭8.268‬ میکرون بوده است ، حداقل و حداکثر طول کل آرتمیای بالغ بترتیب ‮‭5.8‬ و ‮‭9.12‬ میلی متر و حداکثر و حداقل هماوری کل ‮‭105‬ و ‮‭12‬ بوده است. در نهایت تنها منطقه زیست دایمی آرتمیا دریاچه اینچه با مساحت تقریبی ‮‭100‬ هکتار تعیین گردید. واژه کلیدی: پراکنش آرتمیا ، دریاچه اینچه ، گلستان