برنامه ریزی زمان کارکرد فن های سالن های مرغداری به منظور کنترل گاز آمونیاک

مقدار مناسب تهویه یک مسئله بسیار اساسی در بهره برداری از فضاهای پرورش طیور است. تهویه سالن های مرغداری در تابستان با نرخ بسیار زیاد و به منظور کنترل دمای هوای داخل سالن انجام می شود، اما تهویه در زمستان به جهت جلوگیری از اتلاف گرمای داخل سالن با حداقل نرخ ممکن و به منظور کنترل شرایط هوای داخل از نظر مقدار رطوبت، دی اکسید کربن و گاز آمونیاک صورت میگیرد. تهویه کم باعث ایجاد هوا با کیفیت پایین شده و نتیجه آن احتمال صدمه به سلامتی طیور و تاثیر منفی بر رشدشان خواهد بود. تهویه زیاد هم هزینههای گرمایش را افزایش خواهد داد. داده های تجربی متعددی به منظور برآورد نرخ تهویه لازم برای کنترل رطوبت محیط و نیز گاز دیاکسیدکربن وجود دارد. اما با توجه به مشکلاتی که اندازه گیری گاز آمونیاک تولیدی در داخل سالن های مرغداری دارد، در خصوص تعیین نرخ تهویه مناسب جهت کنترل آمونیاک در داخل سالن های مرغداری روشی که بصورت عمومی قابل استفاده باشد تاکنون ارائه نشده است. در این مقاله با استفاده از نوشتن رابطه توازن بین مقدار آمونیاک تولیدی در داخل سالن و مقدار خارج شده از محیط توسط فنهای تهویه، رابطه تحلیلی سادهای برای محاسبه زمان روشن و خاموش شدن فنها و تعداد فنهای در حال کار به منظور کنترل گاز آمونیاک در حد مجاز ارائه شده است. با استفاده از رابطه ارائه شده، برنامه ریزی زمان کارکرد فنهای یک سالن مرغداری نمونه که در حال حاضر در کشور متداول است انجام شده است. در این رابطه کنترل همزمان رطوبت و دی اکسیدکربن محیط نیز مورد توجه قرار گرفته است. در این برنامه ریزی تامین تهویه لازم در حداقل مقدار خود مورد توجه قرار گرفته است که می تواند باعث کاهش قابل ملاحظهای در تلفات حرارتی ناشی از تهویه هوا گردد. از نتایج این کار می توان به منظور طراحی سیستم های کنترل فنهای سالنهای مرغداری استفاده نمود.