تاثیر سطوح مختلف پتاسیم و گوگرد بر میزان روغن، پروتئین و برخی از شاخص های رشد در دو رقم آفتابگردان

پتاسیم نه تنها از نظر مقدار موجود در بافت های گیاهی بلکه از نظر وظائف فیزیولوژیکی و بیوشیمیائی مهمترین کاتیون است(2). نقش کلیدی دیگر پتاسیم وابستگی بیشتر از 50 آنزیم بدان می باشد که یا بطور کامل به پتاسیم وابسته اند و یا به وسیله آن تحریک می شوند. پتاسیم در سطوح گوناگون علاوه بر تاثیر در فتوسنتز گیاهان عالی در ساختن پروتئین گیاهان عالی نیز لازم و ضروری است (1). برخی از محققین (7) با مصرف کودهای پتاسه افزایش معنی داری را در عملکرد و روغن دانه آفتابگردان اندازه گیری نمودند و این افزایش در حالت تقسیط بالاترین بود. همچنین کاربرد 135 کیلوگرم اکسید پتاسیم در هکتار افزایش عملکرد دانه و وزن هزار دانه را موجب شد (3). ضمنا با افزایش مصرف گوگرد میزان پروتئین و روغن افزایش یافت(4و8) وبا کاربرد 40 کیلوگرم گوگرد در هکتار حداکثر میزان تولید بدست آمد (5و6). اما در تحقیقی دیگر مصرف گوگرد تاثیری بر عملکرد و اجزای عملکرد نداشت ولی مصرف گوگرد همراه با منیزیم باعث افزایش عملکرد گردید و درصد روغن دانه را بطرز معنی داری افزایش داد (4). هدف از این تحقیق بررسی تاثیر سطوح مختلف پتاسیم و گوگرد بر برخی شاخص های رشد و عملکرد بویژه درصد روغن و پروتئین دانه می باشد.