نقش تکنولوژی بتن سبزدر حفاظت از محیط زیست ، توسعه پایدار و کاهش مصرف انرژی abstract
امروزه با افزايش ساخت وسازهاي گوناگون در سراسر دنيا و به ويژه ساخت بناهاي بتني، توليد و مصرف سيمان نيز بهطور چشمگيري افزايش يافته است . براي توليد سيمان که يکي از مصالح جدايي ناپذير از ساخت وساز به شمار مي آيد،علاوه بر نياز غيرقابل اغماض به مصرف سوخت هاي فسيلي و صرف انرژي، هر ساله حجم زيادي از گاز کربن دي اکسيددر نتيجه توليد آن آزاد مي شود. حرکت فزاينده ساخت و سازها به سوي تخريب اکوسيستم مناطق مختلف جغرافيائي است کهعدم توجه و نگاه علمي به آن ، آتيه صنعت ساختمان و نيز زيست بوم عرصه هاي مختلف را با چالش هاي بسيار جدي مواجهخواهد نمود؛ استفاده از
بتن سبز در مقياس خرد و کلان مي تواند پاسخگوي اين مبحث بسيار کليدي باشد، چرا که استفاده ازبتن سيماني ، باعث آزاد شدن دي اکسيد کربن بسياري مي شود،که اين خود با اهداف معماري و سازه پايدار بسيار تناقض دارد.هدف از پژوهش حاضر ، بررسي معماري سبز ، سازه پايدار و در راس آن ها
بتن سبز است. نتايج پژوهش نشان مي دهد بتنسبز، موضوع مهمي است که انقلابي را در صنعت بتن ايجاد نموده است. استفاده ازموادي همچون خاکستر بادي ، بتن ژئوپليمر، خاکستر پوسته برنج ، مصالح بازيافتي بتن، سرباره ها ، ماسه ريخته گري، شيشه زائد، بتن تخريب شده و خاکستر چوبدر ساخت
بتن سبز مي تواند از حجم سيمان و حتي سنگدانه هاي موجود در بتن کاسته و با اين امر سبب کاهش آزاد شدنگازهاي گلخانه اي و نيز استفاده از مصالح طبيعي گردد که باعث کاهش تخزيب محيط زيست و آلودگي طبيعت مي شود.