بررسی اهمیت مطالعات زمین شناسی مهندسی دربرنامه ریزی و توسعه ایمن مناطق شهری

کشور ایران در زمره کشورهای با ریسک بالای مخاطرات زمین شناختی است و این در حالی است که اکثر شهرهای ایران از دیرباز متأثر از این مخاطرات بوده اند. توسعه مناطق شهری در حریم گسل های لرزه زا و نواحی با ریسک بالای سیلاب، زمین لغزش، فرونشست از یک سو و آلودگی منابع آب ناشی از انتشار مواد آلاینده در آبخوان ها از سوی دیگر از جمله دلایل اهمیت توجه به مطالعات زمین شناسی مهندسی در مدیریت و برنامه ریزی شهری است. تحمیل میلیادرها تومان خسارت ناشی از فرایندهای زمین شناختی بر زیر ساخت های عمرانی در طول چند دهه گذشته، نیاز به توجه هر چه بیشتر به مطالعات زمین شناسی مهندسی به خصوص برای توسعه ایمن در محیط های شهری را درچندان کرده است. امروزه ضعف های اساسی و بنیادینی در نحوه تعامل و توجه به مطالعات زمین شناسی مهندسی در مدیریت و برنامه ریزی شهری ایران وجود دارد. به گونه ای که تعریف درستی از این تخصص و نحوه تعامل با آن در ارزیابی وپیش بینی مخاطرات زمین شناختی در دستگاه های اجرایی به مانند مدیریت بحران، شهرداری، نظام مهندسی ساختمان و سایر مراکز تصمیم گیری زیرساخت های شهری وجود ندارد. فقدان این تعامل در آینده قطعاً خسارات به مراتب بیشتری را به دنبال خواهد داشت. در این پژوهش سعی می شود ضمن معرفی علم زمین شناسی مهندسی شهری و ا همیت ویژه آن در توسعه و برنامه ریزی شهری، نحوه تعامل آن با مراکز تصمیم گیری توسعه و شهرسازی در ایران و سایر کشورها بررسی گردد و با معرفی نقاط ضعف موجود روش هایی برای اصلاح ساختار، بازنگری و استفاده از ظرفیت های موجود بین آنها ارائه گردد.

Keywords:

مخاطرات زمین شناختی , زمین شناسی مهندسی شهری , تعامل , توسعه شهرسازی